عَنْ عُمَرَ أَيْضًا قَالَ: “بَيْنَمَا نَحْنُ جُلُوسٌ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ ﷺ ذَاتَ يَوْمٍ، إذْ طَلَعَ عَلَيْنَا رَجُلٌ شَدِيدُ بَيَاضِ الثِّيَابِ، شَدِيدُ سَوَادِ الشَّعْرِ، لَا يُرَى عَلَيْهِ أَثَرُ السَّفَرِ، وَلَا يَعْرِفُهُ مِنَّا أَحَدٌ، حَتَّى جَلَسَ إلَى النَّبِيِّ ﷺ ، فَأَسْنَدَ رُكْبَتَيْهِ إلَى رُكْبَتَيْهِ، وَوَضَعَ كَفَّيْهِ عَلَى فَخْذَيْهِ، وَقَالَ: يَا مُحَمَّدُ أَخْبِرْنِي عَنْ الْإِسْلَامِ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ: ﷺ “الْإِسْلَامُ أَنْ تَشْهَدَ أَنْ لَا إلَهَ إلَّا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَتُقِيمَ الصَّلَاةَ، وَتُؤْتِيَ الزَّكَاةَ، وَتَصُومَ رَمَضَانَ، وَتَحُجَّ الْبَيْتَ إنْ اسْتَطَعْت إلَيْهِ سَبِيلًا”. قَالَ: صَدَقْت. فَعَجِبْنَا لَهُ يَسْأَلُهُ وَيُصَدِّقُهُ! قَالَ: فَأَخْبِرْنِي عَنْ الْإِيمَانِ. قَالَ: “أَنْ تُؤْمِنَ بِاَللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ، وَتُؤْمِنَ بِالْقَدَرِ خَيْرِهِ وَشَرِّهِ”. قَالَ: صَدَقْت. قَالَ: فَأَخْبِرْنِي عَنْ الْإِحْسَانِ. قَالَ: “أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ كَأَنَّك تَرَاهُ، فَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاك”. قَالَ: فَأَخْبِرْنِي عَنْ السَّاعَةِ. قَالَ: “مَا الْمَسْئُولُ عَنْهَا بِأَعْلَمَ مِنْ السَّائِلِ”. قَالَ: فَأَخْبِرْنِي عَنْ أَمَارَاتِهَا؟ قَالَ: “أَنْ تَلِدَ الْأَمَةُ رَبَّتَهَا، وَأَنْ تَرَى الْحُفَاةَ الْعُرَاةَ الْعَالَةَ رِعَاءَ الشَّاءِ يَتَطَاوَلُونَ فِي الْبُنْيَانِ”. ثُمَّ انْطَلَقَ، فَلَبِثْنَا مَلِيًّا، ثُمَّ قَالَ: “يَا عُمَرُ أَتَدْرِي مَنْ السَّائِلُ؟” قَلَتْ: اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ. قَالَ: “فَإِنَّهُ جِبْرِيلُ أَتَاكُمْ يُعَلِّمُكُمْ دِينَكُمْ”.
[رَوَاهُ مُسْلِمٌ [رقم:8
Omeri, Allahu qoftë i kënaqur me të!, po ashtu ka thënë:
“Një ditë, ndërsa rrinim ulur tek i Dërguari i Allahut ﷺ u shfaq një njeri fort rrobëbardhë e tejet flokëzi, tek i cili nuk vëreheshin shenja udhëtimi. Atë nuk e njihte asnjëri prej nesh. U ul pranë Pejgamberit ﷺ duke i vendosur gjunjët e tij afër gjunjëve të të Dërguarit e duke i vënë shuplakat e duarve të tij mbi kofshët e veta, me ç’rast pyeti: “O Muhamed, më trego për Islamin.” I Dërguari i Allahut ﷺ tha: “Islami është të dëshmosh se nuk meriton të adhurohet askush përveç Allahut dhe se Muhamedi është rob dhe i dërguar i Tij, të falësh namazin, të japësh zekatin, të agjërosh Ramazanin dhe të kryesh haxhillëkun (këtë të fundit) po pate mundësi (materiale).” Ai i tha: “Ashtu është.” Ne u çuditëm, ngase vetë e pyeste, vetë ia vërtetonte! Ai tha: “Më trego për besimin (imanin).” I Dërguari tha: “Besimi është të besosh në Allahun, në engjëjt, në librat e Tij, në të dërguarit, në Ditën e Fundit dhe të besosh në paracaktimin (kaderin), qoftë i mirë apo i keq.” Ai i tha: “Ashtu është. Më trego për ihsanin (bamirsin).” I Dërguari tha: “Ta adhurosh Allahun sikurse të jesh duke e parë Atë. Edhe pse ti nuk e sheh Atë, Ai gjithsesi të sheh ty.” Ai i tha: “Më trego për Kiametin.” I Dërguari tha: “Në lidhje me këtë i pyeturi nuk di më shumë sesa pyetësi.” Ai i tha: “Atëherë, tregomë për shenjat e tij.” I Dërguari tha: “(Kiameti vjen) kur robëresha ta lindë zonjën e saj dhe kur t’i shohësh këmbëzbathurit, të zhveshurit, fukarenjtë e barinjtë e deleve duke garuar për të bërë ndërtesa sa më të larta.” Pastaj, ai u largua, kurse ne qëndruam për një kohë. Më pas, i Dërguari më tha: “O Omer, a e di kush është ai që pyeste.” Unë thashë: “Allahu dhe i Dërguari i Tij e dinë më mirë.” Ai tha: “Ai qe Xhibrili, erdhi për t’jua mësuar fenë.”
E shënon Muslimi [numër 8].
Dobitë e Hadithit:
Modestia dhe morali i lartë i të dërguarit (alejhi selam) i cili ulej me shokët e tij dhe ata rinin me të.
Melekët kanë mundësi të marrin forma të tjera përpos formës së tyre .
Respekti dhe edukata me mësuesin ashtu siç veproi Xhibrili (alejhi selam).
Lejohet loja me fjalë për të fshehur qëllimin kur ky nuk është i dëmshëm.
Shtyllat e Imanit janë gjashtë ato jenë:
Besimi në Allahun përfshin:
Besimi në ekzistimin e Allahut.
Besimi se Allahu është Krijues.
Besimi se vetëm Allahu meriton adhurimin.
Besimi në emrat dhe cilësitë e bukura të Allahut.
Besimi në melekët përfshin:
Besimi në ekzistimin e tyre.
Besimi i posaçëm në emrat e të cilave i dimë.
Besimi i veçantë në ato cilësi të cilat i dimë.
Besimi i veçantë në veprat të cilat i kemi njohur.
Besimi në librat përfshin:
Besimi se janë të shpallura nga Allahu.
Besimi i veçantë në ato libra emrat të cilëve i dimë.
Besimi në vërtetësinë e lajmeve që përmenden në to.
Veprimi sipas parimeve që nuk janë të abroguar ( المنسوخ ).
Besimi në të dërguarit përfshin:
Besimi se shpalljet e tyre janë të vërteta nga Allahu.
Besimi i veçantë në ata pejgamberë emrat të cilëve i dimë.
Besimi i veçantë për lajmet që dimë për ta.
Veprimi sipas sheriatit të atij dërguarit i cili na është dërguar neve.
Besimi në ditëm e fundit (Ahiret) përfshin:
Besimi në ringjallje.
Besimi në llogari-dhënie.
Besimi në xhenet dhe xhehenem.
Besimi në përcaktim (Kader) përfshin:
Besimi se Allahu është i Gjithëdijshëm.
Besimi se Allahu ka regjistruar çdo send.
Besimi se çdo gjë ndodh me vullnetin e Allahut.
Besimi se Allahu ka krijuar çdo send.
Shtyllat e islamit janë pesë.
Ihsani (bamirësia) ndahet në dy pjesë:
Ihsani me Allahun në kryerjen e adhurimeve dhe ndahet në dy gradë:
Grada e parë: Ta adhurosh Allahun sikurse të jesh duke e parë Atë.
Grada e dytë: Edhe pse ti nuk e sheh Atë, Ai gjithsesi të sheh ty.
Ihsani (bamirësia) me krijesat nëpërmjet katër formave/mënyrave:
Forma e parë: Bamirësi me Pasuri.
Forma e dytë: Bamirësi me Pozitë.
Forma e tretë: Bamirësi me Dituri.
Forma e katër: Bamirësi me Trup.
Momentin e kiametit nuk e di askush tjetër përpos Allahut.
Shenjat e kiametit ndahen në tri grupe sipas ndodhjes së tyre:
– Shenjat që kanë ndodhur.
– Shenjat që ende ndodhin.
– Shenjat e mëdha që janë afër kiametit.
Kur nuk dimë diçka duhet kërkuar shenjat e saj.
Mësuesi duhet ta shpalosë atë që nxënësit nuk e dinë.
Pyetësi për një çështje të dijes llogaritet mësues për ata që e dëgjojnë përgjigjen.
Përgatiti: Hoxhë Vedat Skenderi
Hadithin e përktheu: Jusuf Kastrati
Burimi: albislam.com