Ramazani: muaji i mëshirës, rëndësia dhe vlera e tij

0
550

Falënderimi i takon Allahut xh.sh., i Cili na udhëzoi për bamirësi, bëri librin e Tij-Kur’anin udhëzues për të gjithë ata që dëshirojnë të udhëzohen në rrugën e drejtë.

Paqja dhe lavdërimet qofshin mbi të Dërguarin a.s., të cilit Allahu ia zbriti Kur’anin në këtë muaj, mbi familjen dhe shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që e ndjekin rrugën e tij deri në Ditën e Gjykimit.

Thotë i Lartësuari në librin e Tij fisnik :

“ O ju që keni besuar! Agjërimi është bërë obligim për ju sikur ka qenë obligim edhe për ata që ishin para jush, që të jeni më të devotshëm (më të përkushtuar).”(El-Bekare, 183).

Ndërsa i Dërguari i Allahut ka thënë:

“Ju ka ardhur Ramazani, muaj i bekuar. Allahu jua ka bërë obligim agjërimin e këtij muaji. Në këtë muaj hapen dyert e Xhennetit dhe mbyllen dyert e Xhehennemit, kurse shejtanët të inatosur lidhen në pranga. Allahu xh.sh. në këtë muaj ka zgjedhur një natë që është më e mirë se një mijë muaj. Ai që privohet nga të mirat e kësaj nate, është privuar nga çdo e mirë.”

Mirë se erdhe, o muaji i Ramazanit ! Mirë se erdhe, o muaj i Kur’anit! Mirë se erdhe, o muaj i mëshirës, muaj i pendimit, i faljes e i durimit, muaj i bamirësisë dhe i solidaritetit gjithëmusliman, muaj i lutjes e i namazit dhe muaj i lirimit nga zjarri i Xhehennemit.

Të nderuar vëllezër!

Trokitja në derë e këtij mysafiri të nderuar është një sihariq i mirë për të gjithë muslimanët, të cilët i kaplon gëzim i madh. Gëzimi nuk është vetëm i të rriturve, ai njësoj i kaplon edhe ata më të vegjlit, për të cilët akoma nuk është obligim agjërimi i këtij muaji. Ditët e këtij muaji kanë një shije të veçantë, një shije të ëmbël, të këndshme, të lezetshme dhe qetësuese; zemrat e të devotshmëve lakmojnë mirësitë dhe begatitë e Krijuesit. Është muaj i mëshirës, muaj kur zemrat e thara nga malli për të, sërish fitojnë njomësinë dhe gjallërinë.

Ashabët e nderuar të Pejgamberit a.s. me padurim pritnin ardhjen e këtij muaji të bekuar. Ata luteshin që Allahu t’u jepte jetë në mënyrë që të përfitonin prej begative të këtij muaji, kurse kur e përcillnin atë me lot në sy, luteshin që Allahu t’ua kishte pranuar ibadetin e bërë në këto ditë të bekuara.

Ata ishin të vetëdijshëm se ky muaj ishte një burim mirësie dhe furnizimi me vepra të mëdha e të larta, sepse në zemër kishin fjalët e të Gjithëmëshirshmit: “dhe përgatituni me furnizim, e furnizimi më i mirë është devotshmëria, e ju të zotët e mendjes kini dronë time.” (El-Bekare, 197).

Muaji i Ramazanit është një stinë e mëshirës hyjnore që i pajis besimtarët me pjekuri dhe virtyte, muaj të cilin e dalloi me zbritjen e Kur’anit, librin e përkryer dhe plot dritë, udhëzues i qartë për të gjitha krijesat. Thotë Allahu xh.sh.:

“Muaji i ramazanit është ai në të cilin ka zbritur Kur’ani, udhërrëfues për njerëzit dhe sqarues i rrugës së drejtë dhe dallues (i së vërtetës nga gënjeshtra)” (El-Bekare, 185).

Të nderuar vëllezër!

Duhet ditur se agjërimi i muajit të Ramazanit është ndër pesë shtyllat themelore mbi të cilat ngrihet Islami. Agjërim do të thotë që njeriu, për një kohë të caktuar, të ndalojë veten prej një sërë gjërash, si ushqimi, pija, marrëdhëniet seksuale etj., si dhe të mbrojë anën shpirtërore prej çdolloj ligësie moralo-shpirtërore, siç janë gënjeshtra, të përfolurit etj.

Allahu i Lartësuar bëri obligim agjërimin e këtij muaji për muslimanët duke i njoftuar ata se agjërimi ishte obligim edhe për popujt e mëhershëm, Allahu xh.sh thotë:
“ O ju që keni besuar! Agjërimi është bërë obligim për ju sikur ka qenë obligim edhe për ata që ishin para jush, për t’ju bërë më të devotshëm.”(El-Bekare, 183).

Sot e kësaj dite disa popuj agjërojnë ditë të caktuara duke hequr dorë nga disa ushqime dhe gjëra të tjera, siç janë çifutët të cilët agjërojnë një javë në shenjë përkujtimi të rrënimit të tempullit të Sulejmanit a.s. në Jerusalem, apo ditën e dhjetë të muajit Muharrem në shenjë kujtimi që Zoti e shpëtoi Musain a.s. dhe popullin e tij nga faraoni dhe ushtria e tij. Gjithashtu një gjë të tillë e hasim edhe tek të krishterët, të cilët disa ditë para Krishtlindjeve heqin dorë nga disa ushqime me yndyrë bagëtish dhe nga mishi i tyre. Disa popuj të tjerë paganë praktikojnë një lloj agjërimi duke u larguar nga disa gjëra, në mënyrë që të shuajnë “mllefin e zotave” të tyre.

Ndërsa tek muslimanët agjërimi ka një qëllim shumë më të lartë e më fisnik, dhe ai është arritja e shkallës më të lartë të devotshmërisë, një qëllim që kuptohet nga pjesa e fundit e ajetit të mësipërm “për t’u bërë më të devotshëm”.

Virtytet dhe cilësitë e larta morale njeriun e shtyjnë të bëjë gjithmonë vepra të mira dhe t’u shmanget punëve të këqija. Kjo bën që njeriu të jetë fitimtarë në këtë botë dhe i shpëtuar nga zjarri i Xhehennemit, në botën e ardhshme. I Madhërishmi në Kur’anin fisnik thotë: “Ta keni të ditur se të dashurit e Allahut (evliatë) nuk kanë frikë ( në botën tjetër) e as kurrfarë brengosjeje. (Ata janë) që besuan dhe ishin të ruajtur (të devotshëm)”. (Junus, 62-63).

Vlera e këtij muaji të madhërishëm është shumë e madhe, kurse dobitë e agjërimit të tij janë të panumërta. E themi këtë duke u bazuar në një numër të madh të transmetimeve që flasin lidhur më agjërimin e këtij muaji dhe të mirat që sjell me vete Ramazani.

Muhamedi a.s. gjithmonë në prag të këtij muaji i porosiste shokët e tij për vlerën e këtij muaji dhe dobitë që ka Ramazani. Transmetohet nga Selman el-Farisij të ketë thënë: Ka thënë i Dërguari i Allahut: “O ju njerëz, ju ka ardhur juve një muaj i madhëruar e i bekuar, në këtë muaj është një natë më e vlefshme se një mijë muaj.

Allahu e bëri agjërimin e ditëve të tij obligim, kurse faljen e natës në të, të vlefshme. Kush punon ndonjë të mirë gjatë këtij muaji, është sikur të ketë kryer një obligim (farz) gjatë muajve të tjerë. Kush kryen një farz (obligim) në këtë muaj, është sikur të ketë kryer shtatëdhjetë obligime gjatë muajve të tjerë.

Ky është muaj i sabrit (durimit), e shpërblimi për sabër është vetëm Xhenneti. Ky është muaj në të cilin shtohet furnizimi i besimtarit. Ai që i jep iftar një agjëruesi, është shpagim për mëkatet që ka bërë, e largon nga vetja zjarrin e Xhehennemit, dhe e ka shpërblimin e njëjtë me agjëruesin pa i pakësuar asgjë nga shpërblimi agjëruesit. Njerëzit thanë:

O i Dërguar i Allahut, nuk ka çdonjëri prej nesh pasuri aq sa të ushqejë agjëruesin! I Dërguari i Allahut tha : Allahu i jep këtë shpërblim edhe atij që për iftar i ofron agjëruesit qoftë edhe një hurmë, një gëllënkë ujë apo qumësht. Dine ky është muaj, fillimi i të cilit është mëshirë, mesi falje, kurse fundi i tij mbrojtje nga zjarri i Xhehennemit.”

Agjërimi i këtij muaji mundëson pastrimin shpirtëror dhe faljen e gabimeve të vogla duke marrë parasysh fjalët e Resulullahut s.a.v.s.:

“Pesë kohët e namazit, xhumaja deri në xhuma dhe Ramazani deri në Ramazan i shlyejnë mëkatet e bëra në mes tyre, në qoftë se largohet nga mëkatet e mëdha.”

Allahu xh.sh. i ka dhënë njeriut rastin ideal që ai të pastrohet nga mëkatet pesë herë në ditë, e më pas atë javor në ditën e xhumasë dhe në fund atë vjetor me agjërim dhe namaz.
Në një rast tjetër Muhamedi a.s. ka thënë:
“Kush e agjëron muajin e ramazanit me besim (të sinqertë) dhe me shpresë (se do të shpërblehet nga Zoti për të), atij do t’i falen mëkatet e mëparshme”.

I Dërguari i Allahut përcjell fjalët e të Lartmadhërishmit në një hadith kudsijj tek thotë: “Çdo punë e birit të Ademit është për të përveç agjërimit, ai bëhet për Mua dhe vetëm Unë e shpërblej për atë (me shpërblimin meritor).”

Arsyeja e veçimit të agjërimit në këtë hadith është se ky adhurim–ibadet është i fshehtë dhe askush nuk mund ta dijë këtë përkushtim përveç Allahut xh.sh.. Ai bëhet vetëm për hir të Zotit fuqiplotë,është larg mendjemadhësisë dhe syve të njerëzve.

Po ashtu Allahu xh.sh. ka bërë që për agjëruesit të jetë një derë e veçantë e Xhennetit që quhet “Rrejjan” nëpër të cilën do të hyjnë vetëm agjëruesit.

Pejgamberi a.s. ka thënë: “Në Xhennet është një derë që quhet Rrejjan, nëpër të cilën do të hyjnë vetëm agjëruesit. Ditën e Gjykimit do të thuhet: Ku janë ata që kanë agjëruar, dhe, kur të hyjë i fundit prej tyre, dera do të mbyllet”.

Këto ishin disa nga ato vlerat e larta që ka Ramazani, të cilat i mundësojnë besimtarit ngritjen morale dhe shpirtërore duke e pastruar atë nga mëkatet e dëshirat egoiste, dhe duke e bërë nga të shpëtuarit në botën e ardhshme. Ndër dobitë e tjera që sjell agjërimi i këtij muaji, janë edhe ato të sferës fizike tek njeriu, sepse organizmit të njeriut i mundësohet një pushim dhe pastrim nga yndyrat e shumta të tubuara në trupin e tij nga ushqimet. Sot shkenca e mjekësisë pajtohet se trupi i njeriut ka nevojë që për një kohë të caktuar të heqë dorë nga ushqimi, në mënyrë që organet e tretjes të pushojnë dhe të bëhet mënjanimi i dhjamit të tepërt nga trupi.

Një numër i konsiderueshëm i mjekëve rekomandojnë dietën–agjërimin dhe atë e quajnë “operacion pa brisk”, ndërsa i Dërguari ynë, Muhamedi a.s., këtë e ka vërtetuar para më shumë se 14 shekujsh më fjalën e tij: “Agjëroni që të jeni të shëndoshë!”.

Të nderuar vëllezër!

Allahu xh.sh. këtë muaj e ka bërë arenë për robërit e tij, ku muslimanët do të bëjnë gara në lloj-lloj adhurimesh. Muaji i Ramazanit është një mundësi për pastrim të shpirtit dhe filtrim nga urrejtja, zilia, smira dhe mllefi, sëmundje këto që e zbrazin zemrën nga dashuria dhe dobësojnë imanin. Nuk është qëllimi kryesor i agjërimit vetëm heqja dorë nga ngrënia dhe pirja, por agjërimi ka për synim të bëhemi te kujdesshëm edhe për gjuhën tonë, që ajo të mos shqiptojë të pavërteta, për syrin tone, që ai të mos shikojë të ndaluarën, për duart, këmbët dhe veshët tanë – që këto gjymtyrë të jenë larg të këqijave dhe të ndaluarave.

Ai që e pret Ramazanin me gjuhën e tij përplot me përgojime dhe bartje të fjalëve, syrin të drejtuar nga harami, veshin duke dëgjuar haramin, i padëgjueshëm ndaj prindërve, nuk i përfill raportet familjare, nuk u flet vëllezërve të vet, – ai e ka shumë vështirë të përfitojë nga Ramazani. Thënë shkurt, agjëruesi duhet të jetë në dijeni se është nën kontrollin e të Plotfuqishmit, duhet të ketë druajtje nga Ai, i përulur ndaj mëshirës dhe faljes së Tij. Muhamedi a.s. ka thënë :

“Kush prej jush agjëron, atëherë le të agjërojnë edhe veshët, sytë, dhe gjuha jote nga gënjeshtra e gjërat e tjera të ndaluara. Largohu nga dëmtimi i fqiut. Në ty le të vërehet agjërimi dhe dita e agjërimit tënd të mos jetë si dita kur nuk agjëron.”
Pastaj:

“Ai që nuk i lë fjalët e rrejshme dhe veprimet sipas tyre, Allahu nuk ka nevojë që ai të lërë ushqimin dhe pijen.”

Një numër i konsiderueshëm i ashabëve dhe i dijetarëve thonë se përgojimi, bartja e thashethemeve, rrena dhe punët e këqija e prishin agjërimin, dhe ai që bën gjëra si këto, duhet të agjërojë një ditë tjetër kaza. Ndërsa shumica dërrmuese e ashabëve dhe dijetarëve mendojnë se këto megjithatë nuk e prishin agjërimin, por e humbin sevapin dhe shpërblimin tek Allahu xh.sh.. A thua është mirë që me orë të tëra të jesh i uritur e i etur e në fund të mos përfitosh asgjë përveç urisë dhe etjes së kotë?!

Vëllezër të nderuar!

Në këtë muaj besimtarët e ndershëm i përvjelin krahët për ta respektuar Allahun xh.sh., duke i falur namazet me xhemat, duke falur teravinë me imam, duke lexuar Kur’an me meditim, frikë e respekt, duke shtuar bamirësinë ndaj prindërve, duke u sjellë me dashuri e dhembshuri ndaj tyre, duke u sjellë mirë me gruan, fëmijët e familjen dhe mbarë farefisin, duke i udhëzuar ata me fjalë të mira, duke u dhënë sadaka nevojtarëve, qofshin ata të afërt, fqinjë apo të largët, sepse kështu kanë vepruar muslimanët e mirë gjatë këtij muaji.
Namazet dhe veçanërisht teravitë e namazi i natës, duhet t’i sigurojnë zemrës qetësi e kënaqësi. Muhamedi a.s. ka thënë:

“Atij që i fal teravitë në Ramazan me besim të plotë dhe me nijet të pastër, i falen mëkatet e kaluara’.

Gjatë këtij muaji të bekuar duhet t’i kushtojmë më shumë kujdes leximit të Kur’anit, me përvuajturit e zemrës së pastër. Në mes Ramazanit, agjërimit dhe Kur’anit ekziston një lidhje e thellë, meqë Kur’ani ka zbritur në qiellin e tokës mu në muajin e Ramazanit dhe leximi i tij me respekt e sinqeritet do të jetë në botën e ardhshme ndërmjetësues tek Allahu xh.sh. dhe për çdo shkronjë të lexuar do të pasojë shpërblimi me nga dhjetë sevape. Muhamedi a.s. ka thënë:

“Agjërimi dhe Kur’ani, do të ndërmjetësojnë për besimtarin në Ditën e Kiametit. Agjërimi do të thotë: O Zot! Unë agjëruesin e pengova ditën nga të ngrënët, të pirët dhe nevojat e tjera të ndryshme, pranoma ndërmjetësimin për faljen e tij!. Edhe Kur’ani kështu do të thotë: “O Zot! Unë kënduesin e pengova natën nga gjumi dhe pushimi, jepmë leje të ndërhyj për faljen e tij!” Pas pranimit të këtyre lutjeve, të agjërimit dhe Kur’anit, do të pranohet ndërhyrja e tyre në favor të besimtarit”.

Duatë në këtë muaj janë të pranuara, prandaj të mos ngurrojmë nga lutjet në kohën e iftarit, sepse në ato momente Allahu xh.sh i pranon lutjet e sinqerta nga robërit e vet. Po ashtu në agimin e hershëm të mëngjesit, në kohën e syfyrit mëshira e Allahut zbret në qiellin e dynjasë dhe thotë: “A ka kush që më lutet, që t’i përgjigjem?”, prandaj të mos e privojmë veten nga këto dhunti të mëdha hyjnore, por të lutemi, se ndoshta Allahu xh.sh. na kaplon me mëshirën e Ramazanit, na i fal mëkatet dhe dalim nga ky muaj të shpëtuar nga zjarri i Xhehennemit.

Agjërimi bënë të njihet vlera e mirëfilltë e veprave të mira. Ai zgjon ndjenjën e falënderimit, krijon vetëdijen për ta kuptuar hallin e të vuajturve, ndarjen e dhimbjes dhe vuajtjes me ata duke zgjatur dorën e dashurisë dhe ndihmës drejt tyre me zekat dhe sadaka. Në këtë mënyrë edhe njerëzit e vetmuar e të varfër bëhen të lumtur.
“Një burrë shkon te Pejgamberi a.s. dhe e pyet:

“O i Dërguari i Allahut, cila sadaka është më e madhe me shpërblim? – Pejgamberi a.s. i përgjigjet: ‘Sadakaja e dhënë në Ramazan!”

Ashtu si namazi që duhet të falet me përkushtim në mënyrë që zemra të zbutet, edhe agjërimi ka disa imtësi që njeriun e orientojnë nga ndjeshmëria dhe sinqeriteti. Si shembull është edhe një nga këto porosi profetike; ”Nxitoni në iftar, kurse syfyrin shtyjeni!..”

Kjo porosi është shprehje e vëmendjes ndaj respektit dhe nënshtrimit ndaj kufijve hyjnorë. Meqë syfyri ka të bëjë me braktisjen e gjumit të ëmbël në mesnatë, është tërhequr vëmendja që të zgjohemi për të ngrënë syfyr, qoftë edhe për një gotë ujë. Muhamedi a.s. ka thënë:
“Ngrihuni në syfyr, se në të ka bereqet”.
Meqë ky muaj sjell me vete shumë të mira, ne duhet të jemi të kujdesshëm për t’i shfrytëzuar ato. Muhamedi a.s. ka thënë:

“Sikur ta dinin njerëzit se çfarë vlere ka Ramazani, do të kishin dëshiruar që i gjithë viti të ishte Ramazan.”
Është humbje e madhe për ndonjë musliman të hajë një ditë të Ramazanit me qëllim dhe pa kurrfarë arsye. Lidhur me këtë Muhamedi a.s. ka thënë;

“Kush ha një ditë të ramazanit pa kurrfarë nevoje dhe arsyeje, nuk mund ta kompensojë (mirësinë e asaj dite) edhe nëse agjëron tërë kohën.”

Të nderuar vëllezër!

Një segment tjetër, mbi të cilin duhet të përqendrojmë vëmendjen gjatë këtij muaji të mëshirës, është edhe përjetimi i natës së Kadrit.
Kjo është natë në të cilën Allahu xh.sh. shpërndan mëshirë të pafund për ymetin e Muhamedit a.s.. Për vlerën e kësaj nate ka zbritur madje edhe një kaptinë e veçantë. Kjo natë duhet jetësuar me ibadet ndaj Allahut xh.sh., me shpresë për faljen dhe shpërblimin e Tij. Muhamedi a.s. ka thënë:

“Ai që e kalon Natën e Kadrit me adhurim dhe falje duke shpresuar shpërblimin vetëm prej Allahu, atj i falen të gjitha mëkatet që ka bërë më herët”.

Besimtarë të nderuar!

Ne jemi udhëtarë mbi anijen që lundron dhe e cila nuk ka të ndalur. Gjërat vijnë e shkojnë me shpejtësi, por zemrat e besimtarëve të sinqertë do të vuajnë mallin e këtyre ditëve shpirtërore që largohen me shpejtësi. Ndarja prej këtij muaji të faljes, mëshirës dhe lirimit nga zjarri i Xhehennemit, do t’i bëjë të bindur dhe të ruajtur që të derdhin lot lamtumire.

Atëherë, le të bëhemi në këtë muaj, qendër e ndriçimit, llambë e udhëzimit, kujdestarë të nderit, lexues të vazhdueshëm të Kur’anit, luftues të imoralitetit, krenarë me fenë tonë, të lartë në dinjitetin tonë, mbrojtës të moralit të pastër, mospërfillës ndaj atyre që ftojnë për gjëra të ndyta e të dëmshme, të largohemi nga imitimi i pabesimtarëve dhe amoralëve, të bëhemi respektues ndaj prindërve, familjes dhe shoqërisë, të hapim një faqe të re dhe të pastër të besatimit me Allahun, ta mbulojmë e ta harrojmë të kaluarën, t’i kthehemi me shpresë së ardhmes e të pendohemi tek Allahu, i Cili është Pranues i pendimit dhe Falës i çdo mëkati.
Muhamedi a.s. ka thënë:

“Xhenneti zbukurohet e stoliset çdo vit për Ramazan, thotë: “Allahu im! Në këtë muaj, bëj nga robërit e tu njerëz që të vijnë tek ne!”

Zoti na ndihmoftë që ta kryejmë agjërimin e këtij muaji me përkushtim të plotë, na e bëftë jetën e kësaj bote Ramazan, kurse mëngjesin e Kiametit – bajram(festë) të vërtetë dhe na bekoftë me këtë Kur’an madhështor e na bëftë prej atyre që të kenë dobi nga këshillat dhe mësimet e larta të Ramazanit fisnik.! ( Amin)

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here