Emri i tij: Jahja Ibën Mein Ibën Aun el Gatafanij. (Tabakat el Hanabile: 1/402, Tarih Bagdad: 14/177).
Lindja e tij: Jahja Ibën Meini lindi në Bagdad në vitin 158Hixhrij, në fundin e sundimit të halifes së muslimanëve Ebu Xhafer Mensurit. Filloj të mbaj mexhlise të diturisë qysh në moshën 20vjeçare. Baba i tij, Meini ishte njeriu i cili ishte i njohur për shkrimin e librave. Baba i tij, ia dhuroi 100mijë dirhem që t’i shërbenin atij në kërkimim e diturisë. Të gjitha parat i harxhoi në kërkimin e diturisë së shkencës të hadithit, saqë nuk i mbetën para për blerjen e mbadhjeve(këpucëve). (Es Sijer: 11/77, Et Tedhkireh: 1/430).
Hoxhallarët e tij më të njohur: Sufjan Ibën Ujejne, Abdurrahman Ibën Mehdij, Ueki Ibën Xherrah, Abdurrezaku, Abdullah Ibën Mubarek, Allahu qoftë i kënaqur me të gjithë. (Tabakat el Hanabile: 1/402,403, Tarih Bagdad: 14/177).
Nxënësit e tij më të njohur: Ahmed Ibën Hanbeli, Ebu Hajtheme Zuhejr Ibën Harbi, Buhariu, Muslimi, Ebu Davudi, Allahu qoftë i kënaqur me të gjithë. (Tabakat el Hanabile: 1/402,403, Tarih Bagdad: 14/177).
Akideja e Jahja Ibën Meinit: Edhe pse në kufe u shtuan grupet e bidatgjive shumë në atë kohë, prap se prap Jahja Ibën Meini nuk u ndikua nga ato grupe, por i qëndronte stoik Akides selefije. Udhëheqësi i asaj kohe e malltronte, ngase Jahja Ibën Meini thonte se Kur’ani nuk është i krijuar(ashtu siç thonin bidatgjit e asaj kohe), por është fjalë e Allahut.
Grupe të Bidatgjive kishte shumë në kohën e tij, ato ishin: Bidati Havarixhëve, Bidati i Kaderive, Bidati i Irxhasë(Murxhive), Mu’tezilëve, Xheberive, Xhehmive, Shijave, etj. (Tarih Durij: 3/335).
Medh’hebi i tij: Jahja Ibën Meini nuk ndjekte asnjërin nga medh’hebet qorrazi, por ndjekte menhexhin e muhadithinëve në nxjerrjen e çështjeve fikhore nga hadithet profetike, edhe nëse binte hadithi në kundërshtim me ndonjërin nga katër medh’hebet, ai ndjekte të vërtetën(hadithin). (Tarih Bagdad: 10/241,243).
Fjalët e dijetarëve Islam për Jahja Ibën Meinin:
El Ixhlij, thotë: ” Allahu nuk ka krijuar dikë tjetër nga krijesat e Tij i cili e njihte shkencën e hadithit më mirë se Jahja Ibën Meini. (Tehdhib et Tehdhib: 11/289).
Imam Ahmedi, thotë: “Jahja Ibën Meini ishte me i dituri në mesin tonë në lidhje me transmetuesit e haditheve.” (Tedhhibul Kemal: 31/553, Tedhkiretul Hufadh: 1/430).
Hafidh Dhehebiu, thotë: “Jahja Ibën Meini, imami dhe hafizi i nderuarë, i palodhshmi në kërkimin dhe shpërndarjen e diturisë dhe hoxha i muhadithinëve.” (Es Sijer: 11/71).
Librat e tij: Ibën Meini nuk ka shënuar libra të veçanta me dorën e tij, por të gjitha ia shënuan nxënësit e tij, sa ishte gjall dhe pas vdekjes së tij. 1. Ma’rifetur Rixhal an Jahja Ibën Meini. 2. Suealat Ebu Is’hak el Hatelij. 3. Tarih Uthman Ibën Seid ed Darimij. 4. Min Kelam Jahja Ibën Mein Fir Rixhal. (Kavaid Fi ulumil Hadith: 179).
Vdekja e tij: Jahja Ibën Meini, Allahu e mëshiroftë, vdiq në vitin 233Hixhrij.
Nga arabishtja: Suad B. Shabani
Burimi: albislam.com