...
Home Blog Page 467

Ç’DUHET BËRË BESIMTARI KUR I LIND FËMIJA?

0

Falënderimi i takon Allahut, Zotit të botëve, paqja dhe mëshira e Tij qofshin mbi të Dërguarin e Tij Muhamedin, mbi familjen e tij, mbi shokët e tij dhe mbi gjithë ata që pasuan rrugën e tij deri në Ditën e Fundit.

Në vijim do të mundohemi t’i cekim disa sunete për të cilat na ka udhëzuar i Dërguari ynë Muhamedi – paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, se ç’duhet të bëjë besimtari kur t’i lindë fëmija. Sunete të cilat disa praktikohen, disa janë harruar, disa aspak nuk janë praktikuar, disa prej tyre sot shkenca po na i zbulon etj, kurse neve si pasues të shëmbëlltyrës më të lartë njerëzore që ka ecur ndonjëherë mbi sipërfaqen e kësaj toke Muhamedit, jemi të obliguar t’i njohim e t’i praktikojmë sa më mirë.

A – Ç’duhet të bëjë besimtari kur t’i lind fëmija?

Është e pëlqyeshme që të përgëzohet, t’i jepet “myzhde” prindit të cilit i ka lindur fëmija, thotë Allahu në Kuran: “Ne e përgëzuam atë me Is’hakun, e pas Is’hakut Jakubin”. (Hud:71) Kurse në ajetin tjetër thotë: “Allahu të përgëzon ty me Jahjanë”. (Ali Imran:39)
Është e pëlqyeshme t’i këndohet ezani në veshin e djathtë, kurse ikametin në veshin e majtë[1]. Hadithin e ezanit e përcjell Ebu Rafiu -Allahu qoftë i kënaqur prej tij, i cili thotë: “E kam parë të Dërguarin e Allahut – paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, duke e kënduar ezanin në veshin e Hasenit, djalit të Aliut pasi e kishte lindur vajza e tij Fatimeja”.[2]
Është e pëlqyeshme që fëmijës së porsalindur t’i fërkohen buzët me hurma të përtypura, nga ndonjë njeri i devotshëm apo nga vetë familjarët e tij, kjo bazuar në hadithin e Ebu Musa el-Eshariut – Allahu qoftë i kënaqur prej tij, i cili thotë: “Kur më lindi mua fëmija, shkova me të tek i Dërguari i Allahut, e ai e emëroi Ibrahim, pas kësaj e mori një hurmë e përtypi dhe pastaj e fërkoi gojën e fëmijës me hurmë”.[3]
B – Ç’duhet bërë në ditën e shtatë pas lindjes së fëmijës?

Është e pëlqyeshme t’i rruhen flokët fëmijës (ose t’i shkurtohen që mos të dëmtohet) dhe pastaj ato flokë peshohen, pesha e tyre në gram jepet sadaka në vlerën e argjendit (p.sh. nëse flokët peshojnë 2 gr. jepet sadaka në të holla aq sa bëjnë 2 gr. argjend), kjo vlen vetëm për djemtë e jo për vajzat. Kjo bazuar në fjalën e të Dërguarit të Allahut -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, kur i tha Fatimes kur i lindi Haseni: “Qethjani kokën dhe jepni sadaka sa vlera e argjendit për flokët e tij e më pas shpërndava atë pasuri të varfërve”. Ndërsa unë i mata flokët e tij (Hasenit) të cilat peshonin dy gr. ose disa gr. [4]
Po ashtu hadithi të cilin e përcjell Semure Allahu qoftë i kënaqur prej tij ku thotë: Pejgamberi sal-lallahu alejhi ue selem ka thënë: “Çdo fëmijë është peng e akikës së tij, theret akika për të në ditën e shtatë, po në atë ditë i vendohet emri, si dhe në këtë ditë i rruhen flokët”.

I vendohet emri në ditën e shtatë kjo është më e mira, mirëpo emri mund t’i vendohet qysh në ditën e parë ose të tretën deri në ditën e shtatë, ose pas ditës së shtatë, kjo bazuar në fjalën e të Dërguarit të Allahut -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, i cili thotë: “Çdo fëmijë është peng e akikës së tij, pritet akika për të në ditën e shtatë, po në atë ditë i vendohet emri, si dhe në këtë ditë i rruhen flokët “. Po ashtu fjala e Pejgamberit sal-lallahu alejhi ue selem: “Mbrëmë mua më lindi një fëmijë dhe unë e emërova me emrin e babait tim (babait të profetëve Ibrahimit)”.[5] Prandaj prindërit duhet që fëmijës t’i vendosin një emër të mirë, pasi që me ato emra do të thërriten në ditën e gjykimit.
Është obligim synetimi i djemve, preferohet që sunetimi të bëhet në ditën e shtatë, siç thotë i Dërguari i Allahut -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të:“Pesë gjëra janë prej fitres (natyrshmërisë njerëzore): Sunetimi, heqja e qimeve në pjesët e turpshme, shkurtimi i mustaqeve, prerja e thonjve, heqja e qimeve nën sqetulla.”[6] Po ashtu transmetohet se i Dërguari i Allahut -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, kur i erdhi një njeri dhe i tha: O i Dërguari i Allahut e pranova islamin. – i tha: “Hiqi qimet e kufrit (nën sqetulla dhe në pjesët e turpshme dhe merr gusëll) dhe bëhu sunet”.[7] Për kohën e sunetimit disa dijetarë kanë thënë se mirë është të bëhet në ditën e parë të lindjes, disa tjerë kanë thënë se lejohet edhe më vonë deri sa të afrohet koha e pubertetit, kurse mendimi më i saktë është se synetimi duhet bërë në ditën e shtatë. Të mos harrojmë se synetimi është obligim për meshkujt sipas shumicës së dijetarëve islam.
C – Akika dhe rregullat e saj:

Akika – është therja e kurbanit për fëmijën e porsalindur, akika është sunet i fortë, madje sipas një mendimi të dijetarëve edhe obligim, për fëmijët meshkuj priten dy dele kurse për fëmijët femra pritet një kurban, kjo bazuar në fjalën e të Dërguarit të Allahut -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, ku thotë: “Për çdo fëmijë ka akika, andaj therni kafshë për ta dhe hiqjani flokët”.[8] Gjithashtu transmetohet se i Dërguari i Allahut -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, theri për Hasanin dhe Husejnin nga dy dele për secilin.[9] Transmetohet se i Dërguari i Allahut -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, ka thënë: “Pritni dy dele të barabarta për djalë dhe një dele për vajzë”.[10]

Koha e saj: Akika bëhet në ditën e shtatë kjo bazuar në hadithin e të Dërguarit të Allahut -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, i cili thotë: “Për secilin fëmijë që lind, akika theret për të në ditën e shtatë”.[11] Duhet ditur se ato dispozita që vlejnë për kurbanin vlejnë edhe për kurbanin e akikës, vetëm se në kurban Bajram në të njëjtën kafshë mund të marrin pjesë më shumë vetë, gjë e cila nuk vlen për kurbanin e akikës, andaj në qoftë se e ther një lopë kjo vlen vetëm për një fëmijë, e jo për shtatë persona siç është rasti i kurbanit të Bajramit.

Akika theret edhe për fëmijën i cili vdes në barkun e nënës, që i ka mbushur katër muaj, njashtu edhe i vendohet edhe emri.

D – Obligimet e prindërve ndaj fëmijëve të tyre:

Prindërit e kanë për obligim t’i edukojnë fëmijët e tyre sipas edukatës islame, sepse Allahu i ka bërë ata që të lindin në natyrshmërinë e islamit, thotë i Dërguari i Allahut -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të: “Çdo fëmijë lind në natyrshmërinë e islamit, ndërsa janë prindërit e tij që më vonë e bëjnë të krishterë, çifut ose zjarrëputist”.[12]
Fëmija urdhërohet të fal namaz qysh në moshën shtatëvjeçare siç tregohet në hadithin e saktë profetik .
Prindërit obligohen tua mësojnë fëmijëve hallallin dhe haramin kur të hynë në pubertet.
Fëmija duhet mësuar ta dojë Allahun, të Dërguarin e Tij, leximin e Kuranit si dhe ta pasojë në jetën e tij shëmbëlltyrën më të lartë njerëzore Muhamedin -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të.
Duhet t’i mësohet njësimi i Allahut, ta dijë se Ai e mbikëqyrë vazhdimisht, jetëpërshkrimi i Muhamedit -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, madje edhe i profetëve të tjerë, të edukohen të bëhen të devotshëm, t’i mësohet se çfarë vlere ka vëllazëria në islam, të jetë i sjellshëm, i butë, i mëshirshëm, i guximshëm.
Të edukohet që të mos gënjejë, të mos kacafytet me shokët e tij, të mos shahet, të mos degjenerohet, duke e këshilluar se të gjitha këto janë vese tepër të ulëta.
Të ndalohet të ndjek çdo shembull tjetër përveç Muhamedit -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, edukata dhe sjellja e të cilëve bien ndesh me edukatën e shëndoshë islame, të edukohet që mos të shpenzojë në gjëra të ndaluara, por edhe të mos e teprojë në ato të lejuarat.
T’i këshillojmë vazhdimisht që të mos shoqërohen me njerëzit e paedukuar, pra t’i largojmë nga shoqëria e keqe, pasi që çdoherë fëmija në sjelljen e tij pos prindërve të tij, ndikohet më shumë nga shoqëria e tij e afërt.
T’i mësohet fëmijës rëndësia e respektimit të prindërve, familjarëve, vëllezërve, motrave, farefisit, komshiut, të moshuarve dhe nevojtarëve, mësuesve edukatorëve etj.
Më në fund duhet ta dijë se Allahu ia ka dhënë këtë fëmijë dhe ai mund t’ia merr .
E – Shkaqet të cilat çojnë në devijimin e fëmijëve:

Divorci i prindërve shpesh sjellë deri tek prishja e familjes dhe kjo çon deri në degjenerimin e fëmijëve të tyre.
Mos shfrytëzimi i kohës së lirë të tyre (gjatë pushimeve verore dhe dimërore) me aktivitete të dobishme e të hairit (kurse Kurani, mësime fetare, marrja me sport, pikniqe me shoqëri të mirë, bashkëpunimi në kryerjen e punëve të shtëpisë, kopshtit, etj.)
Lejimi i tyre që të ndjekin e të shohin seriale kriminalistike e të degjeneruar, të cilët ndikojnë me të madhe tek ata.
Moskujdesi i prindërve për edukimin e tyre në përgjithësi duke i lënë ato që t’i edukojë lagjja, shkolla apo rruga dhe mediet. Të gjitha këto sjellin që fëmija t’i konsiderojë të gjitha veset nga të cilat vuajnë rinia si gjëra normale siç janë: pirja e duhanit, alkoolit, lidhjet e paligjshme ndërmjet gjinive të kundërta qysh në fëmijëri.
Prandaj këshillohen prindërit që të merren seriozisht me këtë çështje, pasi që çdo prind do të merret në llogari se si e ka edukuar fëmijën e tij, e jo sa ka harxhuar për të, sa a e ka shkolluar atë, sa është munduar që ai të avancohet në jetën e tij etj, pasi që i Dërguari i Allahut -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, ka thënë për prindërit dhe udhëheqësit: “Çdonjëri prej jush është bari dhe çdokush prej jush do të pyetet për kopenë e tij, prijësi është bari e ai do të merret në llogari për kopenë e tij, burri është bari i familjes së tij, e ai do të merret në llogari për të, gruaja është bareshë për shtëpinë e saj, e ajo do të merret në llogari për kopenë e saj, skllavi është bari për mallin e zotërisë të tij (sot punëtori apo i punësuari për vendin, institucionin ku punon) edhe ai do të merret në llogari për kopenë e tij, çdokush prej jush është bari dhe do të pyetet për kopenë e tij”.[13]

Këtë këshillë ia kushtoj çdo prindit besimtarë i cili dëshiron që shoqëria jonë të ketë një të ardhme të shëndoshë, me perspektivë, që të ndërtojmë një rini në mes dy shtyllave që e bëjnë një komb apo një civilizim përparues dhe të shëndoshë në brendësinë e tij, madje në shtylla në të cilat kanë thirrur të gjithë profetët e njerëzimit në to, e ato janë: Besimi i shëndoshë në një Zot të vetëm dhe moralet e larta, të cilat sot po i rrënojnë edhe popujt më të zhvilluar, pikërisht këto dy shtylla, humbja apo zbehja e këtyre dy tipareve bazë, thotë i Dërguari i Allahut -paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të: “Nuk është dërguar ndonjë profet përveçse për dy gjëra: Që njerëzit ta adhurojnë Zotin e tyre duke mos i shoqëruar asgjë në adhurim dhe të përsosin moralin e njerëzve”.

[1] Kurse për ikametin në veshin e majtë ka dy hadithe njeri prej tyre është i sajuar, e tjetri është i dobët sipas dijetarëve që verifikojnë hadithet, shikoni në “Silsiletu ehadithu daife” të shejh Albanit. Ibën Bazi gjatë komentimit të “Zadul-mead” 2/333,thotë:”Ikameti përcillet në hadithe që zinxhirin e tyre nuk e kanë në rregull, mirëpo një vepër e tillë përcillet nga disa prej selefit”.

[2] Transmeton Ahmedi, Ebu Davudi, Tirmidhiu dhe thotë se hadithi është hasenu-sahih, ndërsa Albani thotë se hadithi është i mirë në “Sahihu Tirmidhi” nr. 1514.

[3] Transmeton Buhariu dhe Muslimi, kurse Buhariu shton në këtë transmetim edhe fjalët: “Dhe e luti Allahun që fëmija të jetë i bereqetshëm”.

[4] Transmeton Ahmedi, Taberaniu në “El-kebir”, Bejhakiu në Sunenin e tij kurse zinxhiri i hadithit është i mirë, Albani hadithin e bënë të mirë në “Sahihu Tirmidhi” , si dhe në “Irvau-galil” .

[5] Transmeton Muslimi

[6] Transmeton Buhariu dhe Muslimi

[7] Transmeton Ebu Davudi, hadithi është i mirë.

[8] Transmeton Buhariu

[9] Transmeton Ebu Davudi, Albani e saktëson në “Sahih ebu Davud” nr. 2841.

[10] Transmeton Ebu Davudi, Albani e saktëson hadithin në “Sahih Ebu Davud” nr. 2834.

[11] Transmeton Buhariu

[12] Transmeton Buhariu dhe Muslimi

[13] Transmeton Buhariu

SADAKAJA

0

Allahu i Lartësuar i ka ndarë njerëzit në të pasur dhe të varfër, andaj mirësitë nuk plotësohen përpos se me ndihmesë ndaj të varfërve, andaj ai e obligon të pasurin ti ndihmojë të varfrit nga pasuria e tepërt që e posedon.

Besimtari dorëdhënë është i afërt tek Allahu, tek krijesat e tij, tek familja e tij, i afërt me Xhennetin, është larg zjarrit, ndërsa koprraci është larg nga krijesat, larg Xhennetit e afër zjarrit. Prandaj njeriun bujar e duan të tjerët, ndërsa koprracin e urrejnë edhe fëmijët e tij. Më i dashur tek Allahu është ai i cili ka këtë cilësi bujare, të cilën cilësi e ka edhe Allahu, Zoti i Lartësuar, i Cili është Bujar dhe i do robërit e Tij bujarë. Ai gjithashtu është i Ditur dhe i do dijetarët. Është mëshirues e i donë të mëshirshmit.

Ibn Kajjimi thotë: “Bujarit i cili jep, Allahu me bujarinë e Tij i dhuron shpërblim për veprën që e ka bërë atë që nuk ia jep tjetërkujt.”[1]

Nga veprat më të mira që i bën besimtari është sadakaja ndaj të varfërve dhe atyre që kanë nevojë apo janë në vështirësi.

Omer ibn Hattabi, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, thotë: “Mua më kanë treguar se veprat mburren njëra përballë tjetrës, kurse sadakaja thotë: Unë jam më e mira në mesin tuaj.” Ndërsa rruga e të Dërguarit të Allahut, paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, bënte thirrje në: mirësi, sadaka, si dhe në nxitim të kryerjes së nevojave të muslimanëve.

Sadakaja më e vlefshme është kur vetë sadakadhënësi ka nevojë për të, po ashtu kur është e rrjedhshme, sadakaja e mbron robin nga dënimi i Allahut, sepse mëkatet e çojnë njeriun në shkatërrim, kurse sadakaja është ajo e cila e mbron njeriun nga dënimi. Nisur nga kjo i Dërguari i Allahut, paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, ju tha grave ditën e Bajramit: “O ju turmë e grave jepni sadaka, qoftë edhe prej arit tuaj për zbukurim, ngase unë ju kam parë juve se ishit shumica e banorëve të zjarrit.”[2]

Po ashtu në hadithin që e transmeton Buhariu dhe Muslimi qëndron: “Ki frikë Allahun qoftë edhe me një gjysmë hurme.”

Sadakaja e shuan erën e mëkatit, andaj i Dërguari i Allahut, paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, i ka thënë Muadhit, Allahu qoftë i kënaqur prej tij: “A dëshiron të të tregoj për dyert e hajrit?” – Muadhi tha: Po, o i Dërguari i Allahut. – Tha: “Agjërimi është mburojë, ndërsa sadakaja i shuan gabimet siç e shuan uji zjarrin.”[3]

Sadakaja të mbron nga burimet e këqija, largon belatë, e ruan pasurinë, sjell riskun, e gëzon zemrën, të bën më të bindur ndaj Allahut që të kesh mendim të mirë ndaj Tij, e pastron shpirtin, e bën robin të dashur te Zoti i tij dhe ia mbulon të metat që i posedon.

Sadakaja e shton jetën, të mbron nga dënimi i varrit, bëhet hije për ty në ditën e gjykimit, ndërmjetësues për ty tek Allahu, stabilizues i vështirësive në dunja dhe në ahiret, thirrëse për çdo lloj mirësie, prandaj mos e largo nga vetja yte.

Sadakaja është mburojë me të cilën mbrohet robi nga zjarri, shpëtues nën hijen e të cilës do të strehohet ditën e kiametit, shkak që të thirresh për të hyrë në xhennet nga dera e sadakasë, pasi që i Dërguari i Allahut, paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, ka thënë: “Kush është nga ato që kanë dhënë sadaka thirret nga dera e sadakasë.”[4]

Sadakaja ngrit belatë dhe me lejen e Allahut i largon vështirësitë.

Ibn Kajjimi thotë: “Sadakaja dhe mirësia ndikojnë shumë interesant në largimin e belave, syrit të keq, smirës së ziliqarëve, madje për këtë do të na mjaftonte përvoja e popujve në të kaluarën dhe në të tashmen. Prandaj rrallë mund të ndikojë syri i keq, smira ose dëmtimi mbi sadakadhënësin bamirës. Edhe poqëse e kaplon diçka e kaplon me butësi dhe me ndihmesë në atë sprovë. Sadakadhënësi shpesh del me përfundim të mirë, ngase ai është nën mbrojtjen e mirësisë së dhe sadakasë së tij, prej Allahut ka xhennetin si dhe mburojë nga çdo rrezik.”[5]

Po ashtu thotë: “Po ashtu sadakaja ndikon interesant në largimin e belave qoftë ai edhe zullumqari ose mëkatari më i madh, madje qoftë edhe kafir, sepse Allahu me të largon shumë lloje të belave, kjo gjë është e njohur ndër njerëzit qofshin ata të thjeshtë apo më të veçantë. Të gjithë njerëzit për këtë dukuri janë në pajtim ngase e kanë provuar.”[6]

Sadakadhënësi kur do që jep sadaka më të e zgjeron kraharorin e tij dhe i hapet zemra e tij.

Ibn Kajjimi thotë: “Në qoftë se dobi do të ishte nga sadakaja vetëm kjo, atëherë robi realisht do të jepte shumë sadaka dhe do të garonte për të, Allahu thotë:“Kush është i ruajtur prej lakmisë së vet, të tillët janë të shpëtuar.”[7]

Koprraci është i burgosur nga mirësia, i privuar nga bamirësia, gjoks-ngushtë, zemrën e ka të ngushtuar, shpirtin e vogël, kënaqet shumë pak, gjithnjë është shumë i mërzitur, i trishtuar, i brengosur nuk mund ta kryej asnjë nevojë e as që ti ndihmohet në atë që e kërkon.

Andaj jep sadaka gjatë ditës qoftë ajo edhe shumë pak, ngase sadakaja më e vlefshme është kur ke pak. Dije se çdo mëngjes për çdo ditë zbresin dy melek, njëri prej tyre thotë: O Allah jepi atij që jep, ndërsa tjetri thotë: O Allah mos i jep atij i cili nuk jep.

Sadakaja është borxh i cili sjell shtimin (pasurimin).

I Dërguari i Allahut, paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, ka thënë: “Nuk pakësohet pasuria nga sadakaja.”[8]

Allahu thotë: “Kush është ai që i huazon Allahut një hua të mirë, e Ai t’ia shtojë atij shumëfish Atë? Allahu shtrëngon (varfëron) dhe çliron (begaton)dhe kthimi juaj është vetëm te Ai.”[9]

Jepi fukarasë me shpirt të mirë, me dorë bujare duke pasur mendim të mirë mbi Allahun, se ai të shpërblen me sevap dhe me pasuri.

Përgaditi: Nexhat Ceka

Burimi: albislam.com

[1] “Vabilu-sajib” fq. 56.

[2] Mutefekun-alejhi.

[3] Transmeton Tirmidhiu.

[4] Mutefekun-alejhi.

[5] “Bedaiul-fevaid” 2/467.

[6] “Ibid” fq. 49.

[7] Hashër: 9. “Vabil sajib” fq. 51.

[8] Transmeton Muslimi.

[9] Bekare: 245.

MËSIME NGA ÇLIRIMI I MEKES

0

Lavdërimi i takon Allahut, i Cili e ka dërguar të Dërguarin e Vet me udhërrëfimin dhe fenë e së Vërtetës, për ta ngritur atë më lart se të gjitha fetë, edhe nëse nuk e pëlqejnë idhujtarët. Atë e lavdëroj dhe falënderoj për atë që na ka begatuar me dhuntitë e shumta.

Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin për Pejgamberin tonë, Muhamedin, zotërinë e të parëve dhe të fundit, njeriun më të mirë që është falur, agjëruar dhe që i ka kryer urdhrat e Allahut në formën më të mirë të mundshme, për familjen e tij, shokët e tij dhe të gjithë ata që ndjekin rrugën e tyre deri në Ditën e Gjykimit.

S’ka dyshim se Ramazani është një mundësi e madhe dhe dhuratë fisnike nga Zoti i Gjithëmëshirshëm, i Dhembshur dhe Bujar, i Cili në të i mbulon robërit e Vet besimtarë me dhuntitë dhe begatitë.

Prej gjërave që i sjellin dobi besimtarit në këtë muaj është edhe: të ndalurit për të marrë këshillë dhe mësime nga ngjarjet e kaluara, me qëllim që të përfitojë prej tyre në të tashmen dhe në të ardhmen e tij, të ndriçohet me to duke qenë se ai rrugëton në udhëtimin e tij në këtë jetë të stërmbushur me gjemba dhe pengesa, kurse kjo është mirësia e Allahut, të cilën Ai ia jep kujt të dojë.

Prej gjërave që na kujton ky muaj i bekuar është edhe: Çlirimi i Mekës së Ndershme Qytet i sigurt, të cilin Allahu i Lartësuar e ka bërë strehim për zemrat besimtare dhe zemrat e pastra.

Çlirimi i Mekës ka ndodhur në vitin e tetë sipas hixhretit, e cila ka qenë e mbushur me idhuj dhe puta kurse Allahu i Madhërishëm e ka pastruar me këtë çlirim të madh, në vend të shirkut vendosi njësimin (tevhidin), besimin në vend të mohimit dhe furnizimin në vend të varfërisë.

Gjatë çlirimit të Mekës kanë ndodhur ngjarje, prej të cilave janë nxjerrë këshilla dhe mësime, ku me disa prej atyre ngjarjeve dhe mësimeve do të ndalemi në disa ndalesa:

Ndalesa e parë:

Nga ajo që është përmendur në tregimin e Çlirimit të Mekës është edhe: I Dërguari i Allahut, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të, kur ka hyrë në Mekë ka shpallur se kush futet në Qabe është i sigurt, kush futet në shtëpinë e Ebu Sufjanit ai është i sigurt, kush futet në shtëpinë e vet dhe e mbyll derën ai është i sigurt. Pastaj vazhdoi i Dërguari i Allahut derisa erdhi te Xhamia e Shenjtë, bëri tavaf duke qenë i hipur mbi kafshën e tij kurse rreth Qabesë ishin treqind e gjashtëdhjetë (360) idhuj, Pejgamberi nisi t’i godiste me një hark që posedonte dhe recitonte:

“E vërteta erdhi, ndërsa e pavërteta u shkatërrua. Sigurisht, e pavërteta është e paracaktuar të zhduket”!(Isra, 81)

“E vërteta erdhi, kurse e pavërteta është fshirë e nuk mund të shfaqet përsëri.”(Sebe, 49)

Idhujt binin njëri pas tjetrit me fytyrë përtokë, ndërsa Pejgamberi, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të, hyri në Qabe dhe brenda saj pa fotografi, urdhëroi të largoheshin dhe më pas u fal në të. Pasi përfundoi faljen, bëri tavaf dhe shqiptonte “Allahu Ekber”-“Allahu është më i Madhi”, dhe: “Nuk ka zot tjetër, përveç Allahut”, dhe më pas u ndal te dera e Qabesë, ndërsa kurejshitët qëndronin poshtë tij, prisnin çfarë po bënte. Ai kishte shtrënguar dy shtalkat (parvaz) e derës dhe tha: “Nuk ka zot tjetër veç Allahut, Ai është i vetëm dhe nuk ka shok. Ai është Sovrani, Atij i takon lavdërimi dhe Ai është i Plotfuqishëm mbi gjithçka. Nuk ka zot tjetër përveç Allahut, i Cili e përmbushi premtimin e Tij, ndihmoi robin e Tij dhe i mposhti i Vetëm të gjitha grupacionet. O Kurejshë! Allahu u ka larguar mburrjen e injorancës, njerëzit janë pasardhësit e Ademit kurse Ademi është nga dheu.

“O njerëz! Në të vërtetë, Ne ju krijuam ju prej një mashkulli dhe një femre dhe ju bëmë popuj e fise, për ta njohur njëri-tjetrin. Më i nderuari prej jush tek Allahu është ai që i frikësohet më shumë Atij. Vërtet, Allahu është i Gjithëdijshëm dhe për Atë asgjë nuk është e fshehtë.” (Huxhurat, 13)

Pastaj tha: “O Kurejshë! “Çfarë mendoni që unë të bëj me ju?” Ata i thanë: “Ti do të sillesh mirë me ne, sepse je fisnik dhe biri i vëllait fisnik.” Ai u tha: “Unë do t’ju them ashtu siç u tha Jusufi vëllezërve të tij:

“Ai u tha: “Sot s’ka qortim për ju; Allahu do t’ju falë.”(Jusuf, 92)

Atëherë me një zë plotë falje dhe mirësi të ngrohtë ai u tha: “Shkoni! Të gjithë jeni të lirë!”[1]

Kjo është një pjesë e asaj që ndodhi në tregimin e Çlirimit të Madh, në të ka ngjarje që thërrasin për t’u ndalur, medituar, përsiatur dhe shikuar me vëmendje. A thua ka që do t’i përgjigjet e ta veçojë çdo musliman një pjesë të kohës së tij për të lexuar këtë biografi aromatike, që t’i jetë atij llambë ndriçuese, udhëzuese dhe orientuese drejt çdo mirësie?

Ndalesa e dytë:

Në këtë ngjarje madhore manifestohet nderimi i Pejgamberit, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të, ndaj Shtëpisë së Shenjtë të Allahut, nga aspekti se ai shpalli se kush futet në të ai është i sigurt. Shtëpia e Allahut është siguri nga çdo gjë dhe si e tillë do të mbetet me lejen e Allahut deri në Ditën e Gjykimit.

Sikur që shpalli i Dërguari i Allahut, paqja e Zotit qoftë mbi të, zëvendësimin e njësimit (tevhidit) me shirkun me fjalët e tij “Nuk ka zot tjetër veç Allahut, Ai është i vetëm dhe nuk ka shok. Ai është Sovrani, Atij i takon lavdërimi dhe Ai është i Plotfuqishëm mbi gjithçka. Nuk ka zot tjetër përveç Allahut, i Cili e përmbushi premtimin e Tij, ndihmoi robin e Tij dhe i mposhti i Vetëm të gjitha grupacionet.”

I tillë është muslimani, në të gjitha çështjet e jetës së tij e realizon këtë shpallje nga ky Pejgamber i nderuar, duke realizuar njësimin e Allahut të Lavdëruar në besimin e tij dhe në adhurimet e tij, në sjelljet dhe veprimet e tij, në jetën e tij shoqërore, ekonomike dhe politike. Ky njësim është e vërteta që duhet të lartësohet dhe të manifestohet në Shtëpinë e Shenjtë të Allahut dhe në të gjitha anët e botës.

Biografia e Pejgamberit të Allahut, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të, në këtë muaj të bekuar na kujton se kush e nëpërkëmb këtë njësim, kush e prish ndonjë siguri prej sigurive të këtij vendi të Shenjtë e të bekuar, luan në të e i shqetëson vëllezërit e tij muslimanë, prish diçka që përmban ose mëkaton Allahun në të me çfarëdo lloj mëkati, ai ka kundërshtuar njësimin e Allahut të Lartësuar, ka kundërshtuar të Dërguarin e Allahut, paqja e Zotit qoftë mbi të, dhe i është ekspozuar ndëshkimit të Allahut të Madhërishëm. Shtëpia e Allahut duhet të mbetet – ashtu siç ka shpallur i Dërguari i Allahut – e sigurt për ata që qëndrojnë aty për adhurim dhe që falen duke u përkulur dhe përulur, ashtu siç çdo musliman duhet ta përfaqësojë këtë siguri, ta nderojë këtë Shtëpi dhe Faltore të lashtë, duke e respektuar, vlerësuar, çmuar dhe lartësuar.

Ndalesa e tretë:

Prej parimeve të shpallura në këtë çlirim të madh është edhe: Kundërshtimi i nacionaliteteve, kombësive, fiseve dhe racave. Prejardhja e njerëzve është një, nuk ka superioritet ndërmjet tyre mbi bazën e ngjyrës, racës, klanit e të ngjashme me këto. “O Kurejshë! Allahu ju ka larguar mburrjen e injorancës, njerëzit janë pasardhësit e Ademit kurse Ademi është nga dheu.”

Prejardhja është një, prej saj janë degëzuar popujt, fiset, racat dhe ngjyrat. Allahu i Lartësuar i ka krijuar kësisoj me qëllim që të njihen ndërmjet veti, ndërmjet tyre nuk ka superioritet përveç me devotshmëri dhe frikë ndaj Zotit. “Të gjithë ju jeni pasardhës të Ademit, kurse Ademi ka qenë i krijuar prej dheut; arabi nuk ka kurrfarë epërsie ndaj joarabit, as anasjelltas, por me frikën prej Zotit.”

Në bazë të afërsisë me Zotin e Lartësuar, bindjen, nënshtrimin, njësimin dhe devotshmërinë ndaj Tij vlerësohet superioriteti, epërsia, lartësia dhe dallueshmëria.

A i nënshtrove angazhimet dhe përpjekjet tua – vëllai im musliman – veprat tua, sjelljet e tua për ta arritur këtë devotshmëri dhe frikë ndaj Zotit? Nëse nuk je i tillë, atëherë rishiko veten, Ramazani është mundësi e madhe për rishikim dhe llogaritje. Ja, çlirimi i Mekës të kujton lidhur me këtë parim madhor, përpiqu drejt kësaj, Allahu na dhëntë sukses dhe na bëftë prej të devotshmëve.

Ndalesa e katërt:

Është një fragment kulmor të cilin na e ka skicuar Pejgamberi ynë, lavdërimi dhe paqja e Allahut qoftë mbi të, në një pozicion praktik të ndershëm, të cilin nuk mund ta e bëjnë veçse të mëdhenjtë nga njerëzit. Na e ka vizatuar Pejgamberi i Allahut që ta e ndjekim dhe ta e marrim model në hapat e tij, është një zakon i të rrallëve dhe fisnikëve, të zotëve të zemrave madhore të lidhura me Krijuesin e qiejve dhe të Tokës.

Ai shpalli faljen, ndjesën, shpirtmadhësinë për njerëzit e popullit të tij, të cilët e munduan, e dëbuan, e përndoqën, e intriguan, e nënçmuan, u tallën me të, ai u erdhi atyre çlirues në pozicionin e ngadhënjyesit, fitimtarit, në pozicionin e atij që në dorën e tij qëndron urdhri dhe shpërblimi (ndëshkimi) për atë që kanë vepruar me të. Në këtë situatë ai i pyet: “O Kurejshë! “Çfarë mendoni që unë të bëj me ju?” Që në shikim të parë të shkon mendja se shpërblimi do të jetë sipas llojit të punës, ata e dinë se çka i kanë bërë atij, mundim, shqetësim, intrigë dhe mashtrim. Ata po i ndërmjetësojnë me fjalët “Ti do të sillesh mirë me ne, sepse je vëlla fisnik dhe biri i vëllait fisnik.” A thua çka pritet prej fisnikut? A pritet prej tij hakmarrja dhe të derdh gjak? Apo t’i bëjë pre e luftës? Apo t’i shajë e t’i ofendojë? T’i cenojë nderin e tyre, t’i dëbojë fëmijët dhe gratë t’i bëj të veja?

Ai është ashtu siç thanë ata “vëlla fisnik dhe biri i vëllait fisnik”.

Si të tillë e njohën pavarësisht sesi e trajtuan atë, e njohën si të mëshirshëm dhe të dhembshur, e njohën si besnik të madh, bujar e të sjellshëm.

Me plot qetësi u përgjigjet: “Unë do t’ju them ashtu siç u tha Jusufi vëllezërve të tij:Sot s’ka qortim për ju. Shkoni! Të gjithë jeni të lirë!”

Ndërsa në botën e sotme qëndron armiqësia dhe urrejtja dhe në nivele të ndryshme: ndërmjet individëve me njëri-tjetrin, familjet ndërmjet tyre, shoqëritë muslimane, që të ndikojë në zemrat e muslimanëve dhe të ngatërrohet ajka e tyre. A ka kush prej nesh që ta ndjek dhe ta merr shëmbëlltyrë këtë sjellje fisnike nga i Dërguari i Allahut, lavdërimi dhe paqja e Zotit qoftë mbi të, t’i pastrojmë zemrat tona nga urrejtja dhe armiqësia, ta proklamojmë faljen dhe ndjesën ndaj çdokujt që na ka bërë keqe e në vend të urrejtjes dhe armiqësisë ta e zëvendësojmë me dashuri dhe përzemërsi?

A e kujtojmë fjalën e Allahut të Lartësuar kur thotë:

“Trego mëshirë, urdhëro vepra të mira dhe shmangu nga të paditurit!”(A’raf, 199)

A ka kush që t’i përgjigjemi udhëzimit të Pejgamberit tonë të dashur, lavdërimi dhe paqja e Zotit qoftë mbi të, kur thotë: “Ruajuni prej paragjykimeve, sepse paragjykimet janë gënjeshtra më e madhe; mos spiunoni, mos garoni mes vete, mos e xhelozoni njëri-tjetrin, mos e urreni njëri-tjetrin, mos ia ktheni shpinën njëri-tjetrit, por bëhuni robër të Allahut, vëllezër siç ju nderoi juve Allahu i Lartësuar. Muslimani është vëlla i muslimanit, nuk i bën dhunë atij, nuk e lë (në baltë) dhe nuk e nënçmon; për një njeri është e keqe e mjaftueshme që ta nënçmojë vëllanë musliman. Çdo musliman, kundruall çdo muslimani, e ka haram pasurinë e tij, gjakun e tij dhe nderin e tij. Allahu nuk shikon në format tuaja dhe trupat tuaj, por shikon në zemrat tuaja dhe punët tuaja. Devotshmëria është mu këtu, devotshmëria është mu këtu, devotshmëria është mu këtu (dhe tregonte në kraharorin e tij). Kini kujdes të mos bëjë dikush kontratë mbi kontratën e tjetrit për shitje. Nuk i lejohet një muslimani ta bojkotojë vëllanë e vet mbi tri ditë.”[2]

Muslimanë të nderuar!

Duke i kujtuar këto fragmente kulmore dhe mësime të mrekullueshme, nuk i kujtojmë thjesht vetëm për krenari dhe kujtim, por që t’i bartim ato në jetën tonë praktike, e t’i pastrojmë zemrat nga të metat dhe të mbjellim dashuri, përzemërsi, çiltërsi e lavdërim e veçanërisht gjatë këtyre ditëve dhe netëve të bekuara që ftojnë në këso lloj vlerash.

E lus Allahun e Lartësuar t’i pastrojë zemrat tona nga urrejtja dhe armiqësia, veprat tona nga dyfytyrësia dhe hipokrizia, gjuhët tona nga gënjeshtra, sytë tanë nga tradhtia. Atë e lus të na dhurojë faljen, shpëtimin e gjithmonshëm në këtë botë dhe në botën tjetër. Ai është Dëgjuesi, Pranuesi i lutjeve dhe Atij i kërkohet ndihma.

Autor: Dr. Falih Muhamed es-Sugajr

Përgatiti: Almedin Ejupi

/krenaria.com/

[1] Shënon Tirmidhiu një pjesë të tij, 5/363 nr. 3270. Ebu Davudi, 2/752 nr. 5116.

[2] Buhariu , pjesën e parë të hadithit, 9/189 nr. 5143. Muslimi e shënon tërë tekstin e tij, 4/1986 nr. 2564.

SHTËPIA ISLAME

0

Lavdërimi i takon Allahut, e lartëson atë që i bindet dhe i nënshtrohet, e poshtëron atë që e mëkaton. Ai na mbulon me dhuntitë e Tij të njëpasnjëshme dhe begatitë e vazhdueshme. Atë e lavdëroj dhe e falënderoj. Kush e shpreson Atë, Ai i mjafton, kush i mbështetet Atij, Ai e ushqen dhe ia shuan etjen. Nuk ka zot tjetër pos Tij, Ai është i Vetëm dhe i pashoq.

Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin për Pejgamberin, të cilin Allahu e nderoi dhe e zgjodhi me mesazhin, për familjen e tij, shokët e tij dhe të gjithë ata që ndjekin rrugën e tyre deri në Ditën e Gjykimit.

Vërtet, Allahu i Madhërishëm na ka begatuar me begati të shumta, me dhunti të mëdha, të cilat nuk mund t’i numërojnë numëruesit e as t’i regjistrojnë regjistrat e llogaritësve.

Prej begative më të mëdha të Allahut të Lartësuar është edhe ajo se i ka bërë për njerëzit shtëpi, në to banojnë dhe pushojnë, prej të ftohtit ngrohen, nga të nxehtit freskohen, nga shikimet mbulohen, nga armiqtë mbrohen, në të strehohen dhe pasuritë dhe nderet e tyre i ruajnë.

Këto shtëpi kanë çështje të shumta, gjendje të ndryshme, sekrete të fshehura, për të cilat kjo fe është kujdesur me kujdes të veçantë nga aspekti i ndërtimit, edukimit dhe zhvillimit. Me disa nga këto çështje do të ndalemi në ndalesat vijuese:

Ndalesa e parë:

Shtëpia – vëllezër dhe motra të nderuar – është një shoqëri e zvogëluar në të cilën bashkohen shpirtrat në dashuri dhe mëshirë, siguri dhe pastërti, jetë të ndershme dhe mbulesë, në gjirin e së cilës rriten fëmijët dhe zhvillohen ngjarjet, shtrihen marrëdhëniet me të afërmit, forcohen lidhjet e solidarizimit dhe miqësisë, shpirtrat lidhen me shpirtrat, zemrat bashkohen me zemrat.

Nën hijen e këtyre lidhjeve koherente, shtëpive të banuara, kultivohen vetitë fisnike, formohen burrat që do ta drejtojnë Umetin, edukohen gratë të cilat do të jenë të sigurta dhe të besueshme. Në shtëpi rriten lulet dhe ajka e rinisë në një ambient të mbushur me dashuri dhe mëshirë, mirëkuptim dhe bashkëpunim, që jetojnë nën hijen e atësisë dhe dhembshurinë e butësinë e amësisë.

Në shtëpi zhvillohen pasardhës të mirë dhe të dobishëm, prej fryteve të së cilëve janë edhe dobia e fëmijëve dhe bamirësia ndaj nënave dhe baballarëve. Shtëpia është shkollë që rrit brezat, nxjerr dijetarë, prijës dhe trima. Shtëpia është begati e madhe, vlerën dhe meritën e të cilës nuk e dinë përveç atyre që e kanë humbur atë, ose ai që i sheh ata që jetojnë në jetimore dhe në rrugë, ose në trotuaret e rrugëve, ose në kampe të përkohshme – sikur në vendet e shumta të botës – të shtrirë në tokë dhe të mbuluar nga qielli, i ekspozohen të nxehtit dhe të ftohtit, i djeg dhe i përvëlon nxehtësia e diellit, i dëmton ashpërsia e ftohtit të madh. Ai që i sheh të tillët dhe të ngjashëm me ta ose dëgjon për ta, arrin të kuptojnë begatinë e madhe të Allahut në shtëpinë, i drejtohet Allahut duke e falënderuar dhe lavdëruar, me fjalë dhe me vepra, fshehurazi dhe haptazi, e zgjat dorën e tij për tu solidarizuar me vëllezërit e tij muslimanë ndërsa me falënderim zgjasin begatitë.

Ndalesa e dytë:

Kjo shtëpi e cila përfaqëson shoqërinë e zvogëluar në Islam ka një pozitë të lartë dhe rëndësi të madhe. Islami i ka kushtuar kujdes dhe i ka caktuar dispozitat, të cilat muslimani duhet t’i zbatojë dhe të sillet në hijen e tyre. Islami ka nxitur në rregullimin dhe ndreqjen e çështjeve të saj dhe kujdesin ndaj saj, sepse me përmirësimin e saj përmirësohet edhe shoqëria ndërsa me prishjen e saj, shoqëria i ekspozohet humbjeve të mëdha. Islami e ka bërë burim të mirësisë dhe përmirësimit e rregullimit.

E si të mos jetë kështu kur Allahu i Lartësuar, të zotin e shtëpisë e ka bërë përgjegjës për veten dhe për familjen e tij duke i ruajtur ata nga zjarri:

“O ju, që besoni! Ruani veten dhe familjet tuaja nga zjarri, lënda djegëse e të cilit janë njerëzit dhe gurët.”(Tahrim, 6)

I Dërguari i Allahut, lavdërimi dhe shpëtimi i Zotit qoftë mbi të, ka sqaruar madhështinë e kësaj përgjegjësie të kujdestarit dhe mbrojtësit të shtëpisë. Shënon Nesaiu dhe Ibën Hibani me sened të saktë se Pejgamberi i Allahut, paqja e Zotit qoftë mbi të, ka thënë:

“Allahu do ta pyesë çdo përgjegjës për atë që ka pasur në përkujdesje: A e ka ruajtur atë apo e ka humbur? Do ta pyesë edhe njeriun për anëtarët e familjes së tij”[1]

Atëherë, një ndalesë meditimi nga çdo përgjegjës i familjes së tij, në mënyrë që të kujdeset për këtë përgjegjësi dhe ta kryejë atë më së miri, me qëllim që të mos e ekspozojë këtë shtëpi drejt asaj që e shkatërron ose e prish atë.

Ndalesa e tretë:

Shtëpia e muslimanit dallohet nga shtëpitë tjera nga aspekti i formës dhe i përmbajtjes, haptazi dhe fshehurazi, specifikat e saj janë të veçanta, edukata e saj është e lartë. Prej specifikave më të rëndësishme janë: Mbulimi dhe ruajtja e saj nga shikimet, kush banon në të është i sigurt nga njohja e të tjerëve për të metat dhe fshehtësitë e tij, në të nuk hyjnë jashtë banorëve të saj përveçse me leje:

“O besimtarë! Mos hyni në shtëpitë e huaja pa marrë leje e pa i përshëndetur banuesit e tyre. Kjo është më e mira për ju. Ndoshta do t’ia vini veshin! Nëse atje nuk gjeni askënd, mos hyni derisa t’ju lejohet e, në qoftë se ju thuhet “Kthehuni”, atëherë kthehuni! Kjo është më e mirë për ju. Allahu e di se çfarë bëni ju.”(Nur, 27-28)

Prej specifikave është edhe: Në ndërtimin e saj të kihet parasysh ndarja e vendeve të burrave dhe të grave, me qëllim që të realizohet mbulimi dhe rehatia për të dy palët.

Prej specifikave: Nevojtoret të mos jenë të drejtuara të drejtim të kibles, sepse është transmetuar në hadith të vërtetë se i Dërguari i Allahut, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të, ka thënë: “Kur ndonjëri prej jush ulet për të kryer nevojën, të mos kthehet në drejtim të kibles e as të mos ia kthejë shpinën asaj.”[2]

Prej gjërave të rëndësishme: Të shikohet vendi dhe pozita e shtëpisë me qëllim që të jetë afër xhamisë aq sa ka mundësi, në mënyrë që të mos dembeloset për kryerjen e namazit me xhemat si dhe fëmijët e tij të edukohen në vizitën e vazhdueshme të xhamisë.

Një çështje tjetër: Të ketë parasysh dhe të zgjedh fqinjin e mirë për fqinjësi, sepse i Dërguari i Allahut, lavdërimi dhe paqja e Zotit qoftë mbi të, në lutjen e tij ka kërkuar mbrojtje nga Allahu nga fqinji i keq. Shënon Hakimi dhe hadithin e vlerëson të saktë se Pejgamberi i Allahut është lutur: “O Allah! Të kërkoj mbrojtje nga fqinji i keq në vendqëndrim sepse fqinji i shkretëtirës ndryshon”[3]

Ndalesa e katërt:

Ashtu siç preferohet që forma dhe pamja e shtëpisë të ketë karakteristika të caktuara dhe të veçanta, për muslimanin duhet që shtëpia e tij të jetë shembull i shkëlqyer dhe i mrekullueshëm për mirësinë, përmirësimin dhe ndreqjen. Shembull për të mirën dhe të dobishmen, për lumturi dhe shpëtim, për këtë ekzistojnë faktorë të shumtë që e bëjnë të tillë, ndërsa në krye të këtyre faktorëve qëndron: Ndërtimi i raporteve ndërmjet bashkëshortit dhe bashkëshortes mbi dashurinë dhe mëshirën kështu që me ta të realizohet fjala e Allahut të Lartësuar kur thotë:

“Dhe një prej shenjave të Tij është që prej jush krijoi për ju bashkëshortet tuaja, që të qetësoheni pranë tyre, duke vënë ndërmjet jush dashuri dhe mëshirë. Me të vërtetë, në këtë ka shenja, për njerëzit që mendojnë.”(Rrum, 21)

Allahu i Lartësuar ka thënë: “që të qetësoheni pranë tyre”, e nuk ka thënë: “që të qetësoheni me to”, gjë që vërteton domethënien e qëndrueshmërisë në sjellje, qetësi në ndjenja, rehatia dhe qetësia realizohet në format më të larta të tyre.

Secili bashkëshort në strehimin e tij gjen qetësi në rast shqetësimi, përzemërsi e përkëdhelje në raste vështirësish, gëzim në rast pikëllimi, shpëtim dhe çlirim në raste mërzish, nëse gjendja qenka kësisoj, atëherë shtëpia bëhet shkollë për zhvillim, në të cilën edukohen djemtë dhe vajzat mbi cilësitë e mira dhe vepra fisnike, kjo nuk mund të realizohet përveç se nën hijen e butësisë së amësisë dhe atësisë. Nga këtu, Islami ka urdhëruar për përzgjedhjen e mirë të bashkëshortit bashkëshorten e tij dhe peshojë të kësaj e ka bërë fetarinë dhe mirësjelljen.

Prej faktorëve të shtëpisë së virtytshme dhe të sigurt: Është që shtëpia të jetë shtëpi e imanit dhe e Kur’anit, shtëpi e të përmendurit të Allahut dhe e lutjes, shtëpi e namazit dhe e agjërimit. Imam Muslimi shënon nga Ebu Musa, kënaqësia e Allahut qoftë me të, se i Dërguari i Allahut, lavdërimi dhe shpëtimi i Zotit qoftë mbi të, ka thënë:

“Shembulli i shtëpisë, në të cilën përmendet emri i Allahut dhe i shtëpisë ku nuk përmendet është sikurse shembulli i njeriut të gjallë dhe të vdekur.”[4]

Gjithashtu Muslimi shënon se Pejgamberi i Allahut ka thënë:

“Nëse një person kur hyn në shtëpi përmend emrin e Allahut dhe kur ha po ashtu, shejtani i thotë shoqëruesve të tij: “Nuk kemi ku ta kalojmë natën e as ushqim nuk ka” por nëse ai nuk e përmend Allahun kur hyn në shtëpi, shejtani thotë: “Kemi gjetur një vend ku të kalojmë natën’ dhe nëse nuk përmend Allahun ndërsa nis të hajë shejtani thotë: ‘Kemi gjetur të dyja, edhe vendin për të kaluar natën por edhe ushqimin”[5]

Gjithashtu ka thënë: “Mos i bëni shtëpitë tuaja varre, shejtani largohet nga ajo shtëpi e cila lexohet në të surja Bekare.”[6]

Po ashtu Muslimi shënon se i Dërguari i Allahut, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të, ka thënë:

“O njerëz, faluni në shtëpitë tuaja. Vërtet namazi më i vlefshëm është kur njeriu falet në shtëpinë e vet, përveç namazeve të obliguara (farz).”[7]

Prej faktorëve të shtëpisë së virtytshme dhe të sigurt: Të jetë shkollë në të cilën pasardhësit do të edukohen mbi dijen e dobishme dhe moralin e mirë, i vogli mëson nga i rrituri, djemtë dhe vajzat nga baballarët dhe nënat, mësojnë dijen bashkë me punën. Dahaku dhe Mukatili, Allahu i mëshiroftë, kanë thënë: “Është e drejtë dhe obligim i muslimanit që t’i mësojë familjen e tij dhe të afërmit e tij me çka i ka obliguar Allahu atyre dhe çka i ka ndaluar”.

Taberiu, Allahu e mëshiroftë, thotë: “Ne kemi obligim t’i mësojmë fëmijët tanë dhe familjen tonë fenë, mirësinë dhe atë çka është e domosdoshme nga edukata”.

Prej gjërave që ndihmojnë në mësim: Sigurimi i një librarie të përshtatshme në shtëpi që i posedon librat e dobishme, në të t[ ketë literaturë që i përshtatet të voglit dhe të rriturit, burrave dhe grave, fillimisht nga Libri i Allahut të Lartësuar (Kur’ani), Suneti i Pejgamberit të Zotit, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të, dhe biografia e tij e bekuar.

Në krye të faktorëve të përmirësimit të shtëpisë: Qenie e saj burim i edukimit dhe zhvillimit të imanit, devotshmërisë dhe mirësjelljes. Prej gjërave që më së shumti ndihmojnë në këtë është që: Prindërit të jenë shëmbëlltyrë e mirë në shtëpi për pasardhësit, shëmbëlltyrë në adhurim dhe në mirësjellje, model në fjalë dhe në vepra, model në sjelljet dhe veprimet, shembull në dukje dhe në njoftim ngase prej specifikave të fëmijërisë është imitimi dhe ndjekja. Në shtëpinë e muslimanit fëmija nuk duhet të sheh veçse vepër të mirë, nuk duhet të dëgjojë veçse fjalë të bukur.

Ndalesa e pestë:

Fakti që e karakterizon shtëpinë muslimane është se fshehtësitë e saj janë të ruajtura, mospajtimet e saj janë të kufizuara, privatësitë janë të mbuluara, ato nuk duhet të shfaqen dhe të përhapen me qëllim që të ruajë ekzistencën e saj dhe moslëkundjen e saj.

Imam Muslimi, Allahu e mëshiroftë, shënon se Pejgamberi i Allahut ka thënë: “Me të vërtet, njerëz me pozitë më të keqe tek Allahu në Ditën e Gjykimit janë ata që bëjnë marrëdhënie intime dhe e përhapin atë!”[8]

Ndalesa e gjashtë:

Shtëpia muslimane ka armiq të ndryshëm që kujdesen në lëkundjen e saj, cenimin e saj, paqëndrueshmërinë e saj dhe shkëputjen e lidhjeve të saja. Nuk gjendet ndonjë boshllëk i dobët vetëm se armiqtë e saj shpejtojnë të depërtojnë në këtë shtëpi. Prej këtyre boshllëqeve janë edhe: Zbraztësia e shtëpisë nga të përmendurit e Allahut të Lartësuar, nga namazi dhe e mbushur me gjëra argëtuese, fotografitë, qentë, jobesimtarë e jobesimtare e të ngjashme me këto, shndërrimi i saj në vatër të djajve ose shfaqja e mospajtimeve familjare, paqëndrueshmëria dhe rehatia në të, të gjitha këto dhe të ngjashme si këto konsiderohen vendkalim dhe korridor për armiqtë e shtëpisë muslimane.

Kujdesu – vëllai im musliman – për mbylljen e tyre dhe mos’hapjen e mundësive për depërtimin përmes tyre. Allahu e mëshiroftë atë që ka thënë: “Shejtani kur arrin të shkëpusë lidhjet e shtëpisë dhe të familjes, ai nuk e shkatërron vetëm shtëpinë, nuk shkakton të keqe të kufizuar, por ai e fut tërë Umetin në tmerr dhe në të keqen që përhapet gjithkund. Allahu pastë mëshirë mbi atë njeri me biografi të lavdëruar, me nijet të mirë, të lehtë e të butë, të mëshirshëm ndaj familjes së tij, të vendosur në çështjet e tij, nuk ngarkon me padrejtësi, nuk tregohet neglizhues në përgjegjësinë. Dhe Allahu pastë mëshirë mbi atë grua që nuk hulumton gabime, nuk është e zhurmshme por e mirë, e devotshme, e dëgjueshme, që ruan fshehtësinë që ka urdhëruar Allahu. Kini frikë Allahun o ju përgjegjës të shtëpive, bëni shtëpitë tuaja burim të dritës, shkëlqimit dhe të udhëzimit e mos i bëni ato fole të djajve dhe vendstrehim të armiqve të Gjithëmëshirshmit ngase Allahu do t’ju marrë në pyetje për atë që u ka dhënë në përgjegjësi”.

O ju muslimanë të nderuar!

Vërtet, Ramazani me dhuratat e tij të mira ngjall në shtëpi çdo gjë që çon drejt bashkimit dhe moslëkundjes së saj. Bëni Ramazanin pikënisje për përmirësimin e shtëpive dhe ndershmërinë e drejtësinë e familjes.

E lus Allahun e Lartësuar që të na përmirësojë ne dhe familjet tona, të na shpëtojë dhe të na falë mëkatet dhe gabimet tona. Ai është Dëgjuesi, Pranuesi i lutjeve dhe Atij i kërkohet ndihma.

Autor: Dr. Falih Muhamed es-Sugajr

Përgatiti: Almedin Ejupi

A është përmendur dimri në Kuran apo Sunet? A mund të përmendni disa?

0

A e ka përmendur Allahu në Kuran, apo Pejgamberi salallahu alejhi ue selem, dimrin, apo diçka në lidhje me dimrin?

Përgjigje: Edhe pse në shumë vise e sidomos tek ne dallojmë katër stine gjatë vitit pranverën, verën, vjeshtën dhe dimrin, te pleqtë hasim se vitin e kanë ndarë në dimër dhe verë. E njëjta gjë ka ndodhur tek arabët. Allahu në suren Kurejsh i përmend të dy stinët, dimrin dhe verën: “Për hir të garantimit që gëzojnë kurejshitët! Garantimin e udhëtimit të tyre të lirë dimrit dhe verës!”, që nënkuptohet se pranvera dhe vera janë një periudhë dhe vjeshta me dimrin janë një periudhë tjetër, kështu që reshjet, si shiu, bora, breshëri etj., që përmenden në tekstet Kuranore dhe në hadith kanë të bëjnë me stinën e dimrit.

Me këtë gjë dua të bëj një vërejtje, se kemi hasur tek të vjetrit tanë, se fillimin e periudhës dimërore e kanë quajturShmitër (Shën Mitër), ndërsa atë verore Shën Gjergj, e këtë të fundit edhe e kanë festuar nëpërmjet manifestimeve të ndryshme, po edhe me disa besëtytni. Dua që t’ua tërheq vërejtjen për këto vepra të injorancës dhe nuk i takon muslimanit, që t’i emërtojë kohët apo vendet me emra të mushrikëve.

Çfarë mund të na përmendni nga ato tekste në lidhje me dimrin?

Përgjigje: Allahu i madhëruar ka përmendur në Kuran në suren Rad (murmurima-bubullima) murmurimën dhe se ajo e madhëron Zotin Fuqiplotë. Ka përmendur edhe rrufenë dhe vetëtimën: “Ndërkaq, murmurima e madhëron(Zotin një) me falënderimin (që i takon) e Tij, (e madhërojnë) edhe engjëjt nga droja ndaj Tij. E Ai dërgon rrufetë dhe me ato godet kë të dojë. Ndërsa idhujtarët polemizojnë rreth Allahut, e Ai është ndëshkues i rreptë.” Shkaku i zbritjes së këtij ajeti ka qenë se një njeri nga paria e mushrikëve ka polemizuar dhe i ka thënë Pejgamberit, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi te: Kush është Zoti yt tek i cili po më ftoni ju? A është prej hekuri? Apo mos është prej bakri? Prej argjendi? Apo ari? -Në këtë çast Allahu i dërgoi rrufetë dhe ia dogji atij kokën.

Ibën Abasi rrëfen se një ditë kanë ardhur disa çifutë tek i Dërguari i Allahut, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi te, dhe e kanë pyetur: O Ebu Kasim, na trego për murmurimën, çfarë është ajo? Pejgamberi, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi te, iu tha: “Ajo është engjëll që është i angazhuar me retë, me vete ka zjarr dhe i çon me to retë nga të dojë”. Ata pyetën: Çfarë është ky zë që ne e dëgjojmë? “Qortimi i resë, derisa arrin atje ku e kanë urdhëruar” – u përgjigj. Ata thanë: Të vërtetën e the. (Silsile Sahiha nr. 1872)

Po ashtu Allahu ka përmendur shiun dhe breshrin në suren Nur, ajeti 43: “A nuk e ke parë se si Allahu i drejton retë, pastaj i bashkon, i bën grumbull ato edhe atëherë e sheh shiun se si rrjedh prej tyre. Ai lëshon prej së larti, nga retë e mëdha si kodra breshër dhe me te godit këdo, e ia largon atij që do. Shkëlqimi i vetëtimës së resë gati sa s’ta merr shikimin”.

Nga tekstet ku përmendet dimri kemi edhe hadithin që përcjell Buhariu dhe Muslimi në Sahihët e tyre nga Ebu Hurejre, Allahut qoftë i kënaqur me te, se Pejgamberi, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi te, ka thënë: “Zjarri iu ankua Allahut duke i thënë: “O Zot, jam duke u ngrënë ndër vete (po zihem me veten)”. Atëherë Allahu i lejoi që ta lirojë veten dy herë në vit, njërën në verë e tjetrin në dimër. Prandaj nxehtësinë më të madhe që e ndjeni në verë është shfryrje (frymënxjerrje) e zjarrit të xhehenemit, kurse të ftohtin e madh që e ndjeni në dimër është nga shfryrja (frymënxjerrja) e të ftohtit të xhehenemit”.

Po ashtu në ndryshimin e klimës ka edhe urtësi për ata që meditojnë. Njëri nga selefët ka thënë: Çdo herë që e kam parë borën duke rënë kam kujtuar fletushkat në Ditën e Kijametit.

Albislam.com

BUZËQESH

0

Buzëqesh kur ulesh pranë familjes, sepse ka shumë njerëz që e dëshirojnë këtë.
Buzëqesh kur shkon në punë, sepse ka shumë njerëz që ende kërkojnë punë.
Buzëqesh, sepse gëzon shëndet të mirë, ka shumë të sëmurë që do ta blinin atë me çmimin më të shtrenjtë.
Buzëqesh, sepse je i gjallë dhe furnizohesh, kur shumë të vdekur e dëshirojnë kthimin në jetë që të bëjnë vepra të mira.
Buzëqesh, sepse ti ke një Zot që i lutesh dhe e adhuron, kur të tjerët adhurojnë lopët.
Buzëqesh, sepse ti je ti, ti je ai qe shumë të tjerë mundohen të jenë si ti.
O Allah, ty të takon falënderimi ashtu siç duhet te të takojë, për madhërinë e forcës Tënde dhe lartësimin e fytyrës Tënde. 😊
Mustafa Mahmud, Allahu xh.sh e mëshiroftë
No automatic alt text available.

Të rregullosh njeriun, ke rregulluar botën . . .

0

Ishte ditë e shtunë dhe ai po lexonte një revistë, që herët me mëngjes. Kur ngrinte kryet nga revista, në mendje i vinte ideja se atë ditë e kishte pushim, ishte fundjavë. “Nuk do të lejoj askënd të ma prishë këtë ditë pushimi” tha me vete.
Por, pas disa çastesh, i vjen i biri i cili i thotë:”Babi, kur do të dalim për shëtitje dhe ku do të na çosh sot?”
I ati e pa me vëmendje dhe në çast iu kujtua se një javë më parë, i kishte premtuar se do të dilnin për shëtitje bashkë në një vend të bukur. Por, sot ai kishte vendosur të mos e bëjë qejfin qeder, të mos dalë fare nga shtëpia, ta shijonte çdo çast të asaj dite pushimi. Pa ditur ç’të bëjë, i hodhi një vështrim revistës që po lexonte dhe në një nga faqet, dalloi hartën e botës. Menjëherë, e grisi faqen ku ishte harta dhe e bëri copa-copa të vogla, të cilat i hodhi lart në ajër para të birit. Pasi ranë përtokë, i tha të birit:”Para se të dalim për shëtitje, duhet ti mbledhësh këto copa letre dhe ti bashkosh ashtu siç ishin, të bashkosh hartën e botës. More vesh? Ku është kushti!” dhe iu kthye leximit të artikujve brenda revistës. Me vete mendoi:”As profesori më i madh i gjeografisë nuk do të mund ti bashkojë copat e letrës, e jo më ky buzëqumështi im.”
Por, dhjetë minuta më vonë, i biri e befasoi. Ai iu afrua pranë dhe i tha:”Ja ku e ke hartën tënde! A të bëhem gati për të dalë tani?”
I ati u shtang nga ajo që i shihnin sytë dhe si i hutuar e pyeti të birin:”Si arrite ti mbledhësh copat e letrës kaq shpejt?!”
Djali i vogël ia ktheu:”Kur ti babi më dhe letrën mbi të cilën ishte printuar harta e botës, unë e ktheva nga ana tjetër dhe pashë që në anën tjetër ishte printuar imazhi i një njeriu. Me vete mendova:
“Nëse unë rregulloj njeriun, për rrjedhojë do të rregullohet dhe bota!”
Le të jemi secili ai ndryshim që presim dhe duam të shohim tek të tjerët

Nder kenaqesite me te medha te kesaj jete jane dhe kujtimet e gezuara

0

Nder kenaqesite me te medha te kesaj jete jane dhe kujtimet e gezuara. Krijo sa me shume te mundesh.
” The greatest joys of life are happy memories. Your job is to create as many of them as possible. “

Vendet më të pasura në botë

0

Katari, Luksemburgu dhe Singapori kanë një të përbashkët.

Mund të jenë ndër vendet më të vogla në botë, por kjo nuk e ndalon ekonominë e tyre t’i rendisë këto shtete në 3 vendet e para më të pasura në botë.

Bazuar në të dhënat nga FMN, revista Global Finance Magazine rendit 23 vendet më të pasura në botë.

Disa territore të vogla, të tilla si Lihtenshtajni, Nauru, Vatikani, Monako, San Marino dhe Andorra nuk janë përfshirë në studim.

Katar

Luksemburg

Singapor

Norvegji

Brunei Darussalam

Honk Kong

Shtetet e Bashkuara të Amerikës

Emiratet e Bashkuara

Zvicra

Australia

Kanada

Austri

Irlanda

Holanda

Suedi

Islanda

Taivan

Gjermani

Kuvaiti

Danimarka

Belgjika

Japonia

Mbretëria e Bashkuar

Republika Demokratike e Kongos është në anën tjetër të spektrit dhe ka qenë vendi më i varfër në botë

Të gjitha sëmundjet që kurohen në shtëpi me vajra bimorë

0

Pse duhet të përdorim vajrat bimore? Sepse: Janë të sigurta për t’u përdorur. Edhe sikur të mos japin suksesin e shpresuar, ato nuk shkaktojnë asnjë lloj dëmi në organizëm, madje i sjellin dobi te shumta atij. Nuk kanë efekte anësore të dëmshme për njeriun, sepse edhe nëse një bimë ka një lëndë të dëmshme, eliminimi i asaj lënde gjendet në një lëndë tjetër të po të njëjtës bimë. Në çdo rast, këto efekte anësore nuk krahasohen me efektet anësore të ilaçeve kimike. Në fund mund të themi se kurat bimore janë padyshim mjekësia e së ardhmes, me dëshminë e vetë mjekëve dhe shkencëtarëve të mëdhenj të mjekësisë moderne. Kthimi te natyra është zgjedhja më e mirë për shëndetin tuaj!Në suplementin e sotëm në “Tirana Observer” paraqet vajrat eterike të nxjerrë nga bimë dhe pemë të njohura, të cilët kanë gjetur një përdorim të gjerë në mjekësinë popullore. Përveç rëndësisë që kanë vajrat eterikë në organizmin e njeriut, ju do të njiheni edhe me mënyrën e përdorimit të tyre. Aromaterapia është njëra ndër fushat më të popullarizuara të mjekësisë tradicionale dhe është e pranishme në shumë kultura. Dhjetë vitet e fundit, kur njeriu i është kthyer natyrës, ajo është riaktivizuar. Aromaterapia është formë e mbajtjes së mirë fizike dhe psikike, zbut dhembjet, jep bukuri, etj. Aromaterapia i jep njeriut mundësi që në mënyrë të natyrshme të shfrytëzojë ekstraktet e bimëve. Për shembull, nëpërmjet masazhit me vajra të ndryshëm, ruhet baraspesha psiko-fizike, rritet sistemi i imunologjisë, trupi çlirohet nga ngarkesat si dhe qetësohet nga emocionet e tij. Sipas specialistëve, aromaterapia mund të përdoret edhe për problemet e sëmundjeve të ndryshme, ku aplikohen vajra të ndryshëm që aplikohen për të zvogëluar dhe qetësuar simptomat e sëmundjeve. Kjo formë është forma më e vjetër e shërimit në historinë e njerëzimit. Këto vajra kurues bëhen edhe kombinime: për relaks, freski, tonifikim, shërim të plagëve, bukuri lëkure, hidratim, smaliatura, etj.

Aromaterapia ose e thënë ndryshe terapia e aromave
Vajrat eterikë të përftuar nga bimë të ndryshme kanë dhënë rezultate të mira në kurimin e disa sëmundjeve. Këto vajra bimorë janë të pasur me shumë lëndë ushqyese dhe kuruese dhe në sajë të përbërjes së tyre kanë specifikat e veta në trajtimin e sëmundjeve. Më poshtë paraqiten vajrat eterikë të nxjerrë nga shtatë bimë dhe pemë të njohura, të cilët kanë gjetur një përdorim të gjerë në mjekësinë popullore. Përveç rëndësisë që kanë vajrat eterikë në organizmin e njeriut, ju do të njiheni edhe me mënyrën e përdorimit dhe përgatitjes së tyre. Sipas specialistëve, aromaterapia mund të përdoret edhe për problemet e sëmundjeve të ndryshme, ku aplikohen vajra të ndryshëm që aplikohen për të zvogëluar dhe qetësuar simptomat e sëmundjeve. Kjo formë është forma më e vjetër e shërimit në historinë e njerëzimit. Këto vajra kurues bëhen edhe kombinime: për relaks, freski, tonifikim, shërim të plagëve, bukuri lëkure, hidratim, smaliatura, etj. I pari që njihet, që është marrë me aromaterapinë, mendohet të jetë kimisti Rene Maurice. Gjatë një provë që ai ka dhënë, ka djegur dorën e tij dhe për të ndalur dhembjet ka urinuar në vajin e livandës, e cila ndodhej më afër tij. Pas kësaj, ai ka hetuar se veprimi i livandës ka filluar të ndikojë shpejt në mbylljen e djegies.
Vajrat esenciale
Vajrat esenciale mund të merren në dy lloj mënyrash: nëpërmjet kanaleve të frymëmarrjes dhe nëpërmjet lëkurës. Po kështu, këto vajra bimore mund të përdoren dhe të përgatiten për masazhin, për kujdesin e fytyrës dhe trupit, për fërkim lokal, për kompresa, për hapjen e poreve, etj. Vajrat esenciale me shumë përdorim kanë gjetur për hapjen e kanaleve të frymëmarrjes, për problemet e sistemit të tretjes, në rastet e mosfunksionimit të mirë të mëlçisë dhe tëmthit, në problemet reumatizmale, ku vajrat veprojnë në mënyrë të shkëlqyer. Gjithashtu, këta vajra kurues ndihmojnë për nxjerrjen e ujit nga qelizat (si diuretik), për probleme të lëkurës, në rëniet e sistemit imunitar. Bukuria dhe e veçanta e vajrave në të cilat bazohet aromaterapia është veprimi i tyre i shkëlqyer në të gjitha nivelet e qenies sonë, pasi ata nuk japin asnjë lloj efekti negativ. Këto lloj vajrash apo përzierjesh kthejnë harmoninë, vitalitetin dhe qetësinë shpirtërore.
Përbërësit
Përbërësit e vajrave që merren nga bimët nuk dallohen vetëm nga lloji, por edhe ku është mbjellë ajo bimë dhe karakteristika të tjera si për shembull ku rritet bima, teknologjia që përdoret për nxjerrjen e vajit, izolimi i vajit, mënyra e përzierjeve në persona të ndryshëm, në lëkura të ndryshme, në metabolizmin e njerëzve të ndryshëm dhe te çdo njeri një vaj ka efekte të ndryshme biologjike. Është e rëndësishme që në këta vajra të kemi një garanci të plotë në teknologjinë e nxjerrjes së tyre duke u bazuar që në analizë të bimës, mbjelljes, mbrojtjes nga infeksionet, sëmundjeve të ndryshme dhe parazitët. Është mirë që bima të jetë biologjike. Gjithashtu, vajrat bimorë mund të përdoren edhe në përbërjen e kremrave të ndryshëm, të cilët përdoren për: probleme të artritit, artrozës, spondiliatrozës, në dhembje të përgjithshme të shtyllës kurrizore. Kështu për këto dhembje rekomandohet përdorimi i kremit “Leni” që është një kombinim i përsosur nga bimë të ndryshme si çajra ose përdorimi i kapsulave bimore që shërbejnë për këto dhembje. Edhe ilaçi bimor “Arnika” (që përdoret për trauma të ndryshme) nga ndjesia e freskisë që jep zëvendëson akullin, heq nxirjet nga goditjet, largon dhembjet, etj.

Vaji i limonit
Një ndër vajrat esencialë që përdoret për kurimin e disa sëmundjeve ose problemeve është vaji i limonit. Ai mund të përdoret dhe si aromatizues për gojën dhe mund të merret tri herë në ditë nga një pikë. Nëse përdoret para ngrënies, vaji i limonit është shumë i mirë për celulitin, për mykun. Si përdorues i jashtëm, vaji limonit ka efekte pozitive për forcimin e thonjve, jep hidratim dhe shkëlqim lëkure, heq rrudhat, etj. Gjithashtu, ky vaj mund të përdoret edhe për masazh dhe freskim. Për këtë, ai duhet të shfrytëzohet pas lodhjes për ta përtërirë trupin. Ndërsa në rastet e reumatizmës, kur keni dhembje muskujsh, vaji i limonit përzihet me vajin e gështenjës për të qetësuar dhe larguar dhembjet. Pas masazhit, trupin e pushton një ndjenjë e mirë nxehtësie dhe relaksimi.

Vaji i gështenjës
Vaji i gështenjës është një tjetër vaj esencial i përdorur nga mjekësia tradicionale. Ai ka gjetur përdorim të gjerë në sëmundjet reumatizmale. Me vajin e gështenjës për të larguar dhembjet duhet të fërkohet vendi i sëmurë dhe kjo mund të përsëritet disa herë në ditë pa probleme të dëmshme. Gështenja është një bimë mjaft e përhapur jo vetëm në Evropë, por edhe në vendin tonë. Falë përbërësve të saj, përdorimi i gështenjës në mjekësinë popullore është i njohur dhe mjaft i përhapur. Kokrrat e gështenjës kanë vlerë të lartë ushqyese e dietike. Ato përmbajnë rreth 40 për qind niseshte, kur janë të freskëta. Gështenjat përdoren të freskëta, të ziera, të pjekura ose të përpunuara. Kokrrat e gështenjës, të ziera a të pjekura, kanë veti të mira rrudhëse dhe rregullojnë funksionimin e stomakut dhe të zorrëve, treten lehtë dhe ndihmojnë në tretjen edhe të ushqimeve të tjera duke aktivizuar organet dhe gjëndrat e tretjes. Përdoren me efekt të mirë në rastet e heqjes së barkut ose diarresë. Veçanërisht këshillohen për fëmijët e vegjël disavjeçarë për të normalizuar procesin e tretjes kur karakterizohet nga mjaft çrregullime. Gjethet e gështenjës kanë gjetur një përdorim të mirë si zbutës të rrugëve të frymëmarrjes dhe qetësues të kollës. Çaji me gjethet e gështenjës ka veti tonike dhe jep rezultate të mira në stomak si tretës dhe si nxitës për hapjen e oreksit. Bën mirë posaçërisht kundër heqjes (shkuarjes) së barkut. Ndikon edhe për uljen e temperaturës.

Akja
Midis bimëve që nxisin zbrazjen e fshikëzës së tëmthit këshillohet akja. Lulet e akjes përmbajnë haterozide flavonike, karoten, vitaminë C, derivatin kumarinik herniarinë, pigmentin kinonik helikrisinë, fitoncide, substanca të hidhura e tanike, pak esencë etj. dhe kanë veti bakteriostatike, të nxisin prodhimin e tëmthit, urinimin, veti spazmolitike etj. Ato rekomandohen për të shtuar rrjedhjen e tëmthit dhe për të tretur gurët e fshikëzës së tëmthit. Bari shërues bimor i përzier edhe me pelin e me bar pezmin (Achillea millefolium) bëhet më i dobishëm për prodhimin e lëngut të tëmthit. Merret një lugë kafeje me barin shërues bimor (lule), hidhet në një enë ku shtohet një gotë ujë i vluar. Ena mbulohet me kapak dhe lihet në qetësi 15 minuta. Kullohet dhe pihet 1 deri 3 doza të tilla në ditë para buke për 10 ditë radhazi.

Angjinarja
Gjethet e angjinares përdoren kryesisht në sëmundjet e mëlçisë dhe të veshkave. Gjethet nxisin prodhimin e tëmthit dhe zbrazjen e tij dhe përdoret kundër pezmatimit të rrugëve të tëmthit, vepron në metabolizmin e kolesterinës dhe të uresë dhe nxit urinimin (jashtëqitjen e klorureve dhe uresë). Në fillim të kurës përdoret 1 lugë gjelle (më vonë dy lugë gjelle) me bar shërues bimor (gjethe) të grimcuara, e cila zihet 20 deri 30 minuta në një enë që përmban një gotë me ujë. Kullohet, merren 3 doza të tilla në ditë. Kura zgjatë rreth 1 muaj, pastaj ndërpritet për 1 muaj dhe rifillohet në rast nevoje.

Pelini
Në sajë të substancave të hidhura dhe të esencës, pelini përdoret si mjet që shton rrjedhjen e lëngut të stomakut (duke përmirësuar oreksin) dhe përmirëson punën e mëlçisë. Esenca e pelinit përmban azulen me veti antiseptike, të ngjashme me kamazulanin e lules së kamomilit. Duhet pasur parasysh se, në sajë të përbërësve të tjerë të esencës, siç janë tujoli, pelini, në doza të mëdha, është i helmët dhe mund të dëmtojë trurin dhe të shkaktojë dridhje. Gjithashtu, ai nuk duhet të përdoret nga gratë shtatzëna. Një ose dy lugë kafeje (1,5 deri 3 gramë) me barin e copëtuar hidhet në një enë ku shtohet gjysmë gote me ujë që zien. Ena mbulohet me kapak, lihet të qëndrojë 15 minuta të ftohet, pastaj kjo kullohet dhe lëngu pihet me lugë gjelle disa herë gjatë ditës, gjysmë ore para buke.

Vaji i mentes
Vaji i mentes është një vaj esencial shumë i mirë për t’u përdorur pas depilimit. Ky vaj nuk lejon që të rritet qimja shpejt, jep freski, mbyll poren e hapur, e cila nuk lejon që qimja të depërtojë në lëkurë (qimja del drejt). Nëse përdoret për masazh në të gjithë trupin, vaji i mentes jep freski dhe kënaqësi. Ai gjithashtu ndihmon kanalet e frymëmarrjes, përdoret në rastet e ftohjeve, ndihmon në uljen e temperaturës, në bronkite dhe kolle, ku mund të masazhohet dhe vetëm pjesa e gjoksit. Vaji i mentes mund të përdoret për t’u pirë nga goja kur keni probleme me fytin, në erën e padurueshme të gojës, për kujdesin të dhëmbëve ose zgavrës së gojës ose mund ta përzieni me ujë për shpëlarje të gojës me gargarë. Ai është dhe një antimikrob shumë i mirë. Vaji i mentes është shumë i mirë të përdoret për fërkim kur keni probleme me venat, por ai mund të përdoret edhe për lyerjen e këmbëve për të larguar aromat e pakëndshme të djersës, sepse mban gjatë gjithë kohës këmbën të freskët. Kjo bimë është mjaft e përhapur në natyrë. Në Shqipëri njihet me emrat: mendër, hithër e butë, hithër e egër, dhiozmë, mendërz, nane, mendër e butë. Mendra shtëpiakë është bimë shumëvjeçare. Gjethet e saj kanë formë vezake, ndërsa lulet janë në majë të kërcellit, të formuara nga lulëzat e vogla. Karakterizohet nga aroma e mentolit, për këtë dhe kultivohet nëpër kopshte. Në mjekësinë popullore është tejet i përhapur përdorimi i kësaj bime. Çaji nga gjethet e kësaj bime, të cilat duhen mbledhur para se të lulëzojë, përdoret si spazmolitik kundër ngërçeve, pastaj për qetësimin e tërheqjeve muskulare, sidomos në organet e tretjes. Gjethet e saj janë përbërës të shumë preparateve dhe çajrave në farmakologji. Në formë çaji përdoret edhe kundër vjelljes, dhimbjes së stomakut, të mëlçisë, sëmundjeve të lëkurës, kundër tendosjeve psikike, streseve, kundër reumatizmit, etj. Lulëzon në muajt korrik-nëntor.

Vaji i portokallit
Vaji esencial i portokallit mund të përdoret me pika nga goja duke e marrë tre ose katër herë në ditë nga një pikë për të larguar erërat e këqija nga goja, mund të largojë aromat e këqija të djersës duke u përdorur në vendet intime. Ky vaj, duke pasur Vitaminën C, jep ndjenjën e nxehtësisë duke u ndier mirë dhe i qetë. Portokalli është i pasur me Vitamina A, B, C, P, me kripëra kalciumi, fosfori, etj. Lëngu i portokallit, i konsumuar me ose pa sheqer, ose me gaz karbonik, është freskues. Nga lëvozhga e portokallit del vaj eterik shumë i mirë, i cili gjen përdorime të shumta në prodhimin e pijeve, aromave, ilaçeve, etj. Lëngu i portokallit ka veti diuretike dhe antiseptike (që ndalon kalbëzimin ose pengon zhvillimin e mikroorganizmave), përdoret me sukses në luftimin e sëmundjeve të veshkave edhe në rastet kur janë formuar gurë në to, në sëmundjet e mëlçisë dhe në ato të zemrës dhe të enëve të gjakut. Lëngu i portokallit, duke i shtuar pak sheqer, pëlqehet edhe nga fëmijët e vegjël dhe këshillohet të përdoret qysh në muajin e tretë pas lindjes. Portokallet përdoren me efekt të mirë në luftimin e anemisë, duke pasuruar gjakun me elemente të reja. Portokalli ka përmbajtje të lartë të Vitaminës C. Kjo vitaminë merr pjesë në shumë procese të shkëmbimit të lëndëve në organizëm. Lëvozhgat janë të pasura me elemente aktive dhe lëngu i fituar nga zierja e tyre përdoret edhe në rastet e çrregullimeve të stomakut dhe të zorrëve.

Vaji i hudhrës
Vaji i hudhrës është i domosdoshëm të kombinohet me vajin e peshkut sepse bën përshtatjen e natyrshme të vajit të peshkut në shëndetin e çdo personi. Vaji i hudhrës ndihmon në mbajtjen larg të arteriosklerozës dhe sëmundjeve të tjera kardiovaskulare. Ai mbron enët e gjakut dhe zemrën, kontribuon në tensionin normal të gjakut, duke e mbajtur atë në kufirin e normales, normalizon kufirin e kolesterolit në gjak, mbron muret e enëve të gjakut, pengon formimin e topthave të gjakut dhe gëlqerimin e enëve të gjakut, nxit dhe e rrit qarkullimin e gjakut në organizëm. Vaji i hudhrës është antibakterologjik, ai përdoret kundër herpesve në zorrë, kundër parazitëve, zhduk parazitët në zorrë si tenia, oksiuret dhe askaridet. Ai forcon tretjen dhe përtërin florën e zorrëve. Ndihmon ngërçet e stomakut, nxit oksigjen në organizëm, ndihmon punën e mëlçisë dhe organeve endokrine, rrit imunitetin e organizmit dhe është shumë i preferueshëm që të merret gjatë stinës së dimrit. Vaji i hudhrës këshillohet të merret në masë mbi moshën 50 vjeç, sepse kontribuon në mbajtjen e vitalitetit dhe shëndetit në përgjithësi të organizmit. Personat diabetikë duhet ta përdorin patjetër këtë vaj, sepse ndihmon shumë deri te diabeti i tipit 2. Hudhra në formën e vajit ose pluhurit ka një lloj mbështjellëse të veçantë që i reziston lëngut të stomakut. Kjo mbështjellëse shkrihet vetëm në zorrën e hollë, e cila më vonë e absorbon dhe ndikon në pengimin e erës jo të këndshme gjatë frymëmarrjes dhe djersitjes.

Vaji i avokados
Vaji i avokados është tonifikues shumë i mirë dhe trupi ndihet i tonifikuar dhe i qetë, duke i dhënë atij një ngjyrë të bukur dhe të hidratuar. Vaji i avokados është shumë aktiv për të gjitha llojet e lëkurës. Ai rekomandohet të përdoret pas dushit, larjeve në det ose pishinë, pas rrezeve të diellit ose solarit. Mund të bëhen përzierje të vajit të avokados, jojobës, si gjë Vitaminës E, që merret nga vaji i bajames. Kjo lloj përzierje ushqen lëkurën e fytyrës dhe të trupit, ndihmon qarkullimin e gjakut, në mënyrë stimuluese ndikon në rritjen e indeve dhe qelizave duke rritur forcën e tyre, depërton thellë në shtresat e lëkurës duke e hidratuar atë në thellësi. Përmirëson rezistencën dhe vitalitetin e saj natyror. Ky vaj e mban lëkurën të re, elastike, të fortë dhe në të njëjtën kohë e bën atë të butë, të mëndafshtë dhe të shndritshme. Vaji i avokados ngadalëson procesin e plakjes dhe formimin e parakohshëm të rrudhave. Ky vaj përthithet lehtë nga lëkura, nuk le në të shenja yndyre dhe nuk ngjitet pas trupit dhe rrobave. Ai gjithashtu mund të përdoret në fytyrë ose në qafë para kremit të natës, pastaj mund të vazhdohet edhe në të gjithë trupin. Për një lëkurë të mplakur shumë mund të këshillohet me Aloe vëra xhel. Vaji i avokados depërton thellë në shtresat e lëkurës dukë penguar tharjen e saj. Vaji i jojobës i kombinuar me vajin e avokados e bën lëkurën të butë dhe të lëmuar.

Lecitina di soja
Përbërësit e tij kryesorë janë koloni dhe inozitoli, në formë të fosfatdilkolinës. Ky vaj rekomandohet të përdoret për mbajtjen në formë të lëkurës duke u marrë nga goja. Po kështu, edhe vaji i bajames ose i grurit mund të përdoren për pirje nga goja. Efektet eë Lëcitina di sojës janë vëtëm nëpërmjët organizmit ashtu si edhe vaji i peshkut, domethënë janë të efektshëm vetëm nga marrja me gojë. I tillë është edhe vaji i enoteres, i cili për probleme të lëkurës duhet patjetër të merret nga goja. Lecitina di soja është e rëndësishme për absorbimin e vitaminave të shkrira në yndyra. Ai është shumë i domosdoshëm për personat në moshë mbi 40 vjeç, në sëmundjet e vënave dhe zgjerimit të tyre. Ndërsa në rastet e osteoporozës Lecitina di soja aktivizon fosforin në organizëm, i cili është në përbërje të eshtrave. Me marrjen e Lecitina di sojës, organizmi furnizohet më shumë me oksigjen. Lecitina di soja rehabiliton qelizat e mëlçisë sidomos tek alkoolistët, përdoret për detoksikimin e qelizave të mëlçisë, forcon mukozën e qelizave nervore, shpejton metabolizmin e yndyrës, ndihmon në shkrirjen e yndyrës në personat mbi peshë dhe ka veprim antistres. Lecitina di soja vepron në mënyrë të shkëlqyer në personat që kanë prirje për t’u sëmurur nga kanceri. Mbron mukozën e amzës dhe gjinjtë nga problemet kanceroze. Ndërsa te personat që vuajnë nga arterioskleroza Lecitina di soja gjatë pirjes shpejton nxjerrjen e yndyrës jashtë dhe ul kolesterolin e tepërt. Ky vaj është i suksesshëm për t’u përdorur në të gjitha fazat e sëmundjes edhe pas shërimit, sidomos edhe në sëmundjen e anemisë.

**************

Vaji i eukaliptit
Eukalipti është një mrekulli për të çliruar rrugët e frymëmarrjes, për ftohjet, për kollën. Përdoret për t’u pirë edhe në formë çaji, për t’u futur në vaskë ose për masazh. Pas përdorimit të këtij vaji, ndihet menjëherë çlirimi i muskujve të trupit dhe mbushja e tyre me ajër. Eukalipti është një dru që arrin lartësinë deri në 3 m. Ka dy lloje gjethesh: gjethet e vjetra janë të gjata në forme drapri, të trasha, me gjatësi rreth 35 cm, kurse ato të rejat janë pa bisht, në forme vezake, me erë të këndshme. Lulet i ka të veçuara, fryti kapsolle me madhësi 3-4 cm. Lulëzon nga muaji shkurt-korrik. Bimës i mblidhen gjethet e vjetra gjatë muajve korrik-gusht, të cilat thahen në diell. Eukalipti ka veprim antimikrobik. Përdoret si balsamik, në jashtëqitjen e këlbazës, si dezinfektant urinar. Nga jashtë, në formë pomade përdoret në sëmundjet dermatologjike.

Vaji i farës së grurit
Vaji i nxjerrë nga farat e grurit është i pasur me Vitamine E dhe F. Ai rrit shtresën mbrojtëse të lëkurës dhe ruan lagështirën në të. Substancat ushqyese të këtij vaji ndihmojnë lëvizshmërinë e lëkurës në mënyrë stimuluese. Ky vaj e mbron, zbut dhe e ndihmon lëkurën të ruajë butësinë dhe elasticitetin. Në të njëjtën kohë, ai depërton thellë në lëkurë duke e ushqyer atë. Ky vaj është ideal për kujdesin e lëkurës se thatë ose dhe të zhubravitur, se cilës i dhuron bukuri dhe pamje të mëndafshtë duke e rikthyer serish lëkurën në të lëmuar dhe elastike. Vaji i farës së grurit pengon procesin e plakjes, krijimin e parakohshëm të rrudhave, ndërsa ato ekzistueset behën më të buta dhe më pak të dukshme. Ky vaj mund të përzihet me atë të bajames duke e përdorur për fytyrën dhe trupin. Nxit qarkullimin e gjakut dhe forcon muskujt. është shumë e këshillueshme që ky vaj të përdoret patjetër një javë para ekspozimit në diell ose si solar gjatë diellit dhe mbas tij.

Vaji i ederës
Vaji i ederës është një kurë shume e mirë gjatë kohës që mbani dietë për të kuruar çarjet e lëkurës dhe celulitin.

Vaji i shegës
Vaji i nxjerrë nga farat e shegës është një antioksidant i fuqishëm dhe përdoret për të larguar helmet nga organizmi. Në mjekësinë popullore përdoren frutat dhe lëvozhgat e tyre, lulet, farat, rrënjët dhe lëvorja e degëve dhe e rrënjëve, e cila ka shije të athët dhe erë. Shega me farat e saj të kuqe si rubin është një frut i shijshëm, por edhe shumë i vlefshëm për organizmin e njeriut. Ajo është konsideruar si frut i fertilitetit. Lëngu i shegës përmban mesatarisht 12 për qind sheqer, acide organike, pektinë, Vitaminë C, etj. Lëngu dhe vaji i nxjerrë nga farat e shegës është një antioksidant i fuqishëm. Vetëm 30 minuta pas marrjes së lëngut të shegës, aktiviteti ynë rritet me 32 për qind. Lëngu i shegës shuan etjen, nxit oreksin dhe përmirëson tretjen e ushqimeve. Ai përdoret me sukses në sëmundjet e stomakut dhe të zorrëve, është freskues dhe mënjanon helmet e organizmit. Lëngu i shegës jep rezultate në luftimin e paraziteve që zhvillohen në zorrë. Lulet e shegës përmbajnë taninë dhe kanë veti rrudhëse e tonike; ato rekomandohen në dhembjet e barkut, në hemorragji, në hemorroidet, si dhe për gargara të gojës, kundër ënjtjes së bajameve dhe acarimeve të mishrave të dhëmbëve.

Kajsia
Thelpinjtë e kajsisë janë të pasur me vajra esenciale deri në masën 55 për qind. Përveç përdorimit në kuzhinë për përgatitjen e ëmbëlsirave të ndryshme, kajsia renditet edhe si një pemë kuruese në mjekësinë popullore. Në mjekësinë popullore përdoren frutat e kajsisë, të cilat janë të pasura me shumë vlera ushqyese. Frutat e kajsisë përdoren të freskëta ose të thata, si dhe të përpunuara në trajtë kompostoje, reçeli dhe lëngu të këndshëm. Fruta e freskët ka vlera të mira ushqimore. Ajo përmban rreth 14 për qind sheqerna, acide organike, albumina, pektine, kripëra minerale, si: kalium, fosfor, kalcium, vitamina të ndryshme si provitamina A, Vitamine B1, B2, PP, C, etj. Në frutat e thata sasia e sheqerit arrin deri në 60 për qind. Thelpinjtë janë të pasur me albumina deri 28 për qind dhe me vajra deri 55 për qind. Frutat e kajsisë janë të shijshme, aromatike dhe pëlqehen nga të gjithë. Ato luajnë një rol të rëndësishëm në pastrimin e gjakut. Përdoren me efekt edhe në rastet e zënies së zërit. Kajsitë janë ushqim i çmueshëm për ata që vuajnë nga sëmundjet e mëlçisë. Ndërsa bërthamat e kajsisë përdoren kundër dhembjes së kokës. Për këtë qëllim, ato piqen dhe hahen me mjaltë për t’u tretur me lehtë.

Vaji i trëndafilit të egër
Jo vetëm frytet e bimës, por edhe vaji që nxirret prej gjetheve të saj ndihmon në kurimin e sëmundjeve. Rezultate të shkëlqyera vaji i trëndafilit të egër jep në shqetësimet e tëmthit dhe rrit sasinë e lëngut në të. Gjashtë deri në shtatë pika të vajit hidhen në gjysmë gote me ujë dhe pihet çdo mëngjes. Vaji këshillohet të përdoret edhe në qetësimin e dhimbjeve te femrat. Shumë i rëndësishëm është vaji i bimës në shërimin e plagëve kur shoqërohen me hemorragji. Në përbërje të vajit ekziston një substancë që mundëson mpiksjen e gjakut dhe ndalon hemorragjinë. Në këto raste lyerja e plagës tri herë në ditë është shumë e rëndësishme. Trëndafili i egër ose Rosa canina, siç quhet në latinisht, është një bimë që mund të gjendet kudo ku ka shkurre dhe ka një përhapje të gjerë në të gjithë vendin. Kjo bimë mund të lulëzojë vetëm një herë në vit në muajin qershor. Frytet e saj janë të vetmet pjesë të bimës që shërbejnë për kurimin e sëmundjeve.

Vaji i lajthisë
Frutat e lajthisë përmbajnë rreth 60 për qind vaj, albuminë dhe pak sheqerna. Nga druri i lajthisë nxirret një vaj eterik, që përdoret kundër dhimbjeve të dhëmbëve. Për këtë do të mjaftonin disa pika mbi dhëmbin e sëmurë. Gjithashtu, ky vaj ka dhënë rezultate të mira për luftimin e krimbave askaride. Me përdorim të jashtëm jep efekt kundër thumbimeve të insekteve. Vaji i lajthive është i shkëlqyeshëm edhe për t’i dhënë volum flokëve. Nëse keni flokë të hollë e të drejtë, përdoreni vajin e lajthive gjatë shampos, përpara shpëlarjes përfundimtare të flokëve. Thani flokët me tharëse dhe përdorni një krehër cilindër për të ngritur lart flokët gjatë kohës që i thani. Rezultati do të jetë: flokë voluminozë, të aftë të mbajnë më gjatë krehjen që do të bëni mbi flokët tuaj. Thelbi i saj është i pasur në kripëra minerale si dhe vitamina A, B1, B5, C, PP etj. Nga druri i lajthisë nxirret një vaj eterik, që përdoret kundër dhimbjeve të dhëmbëve; për këtë do të mjaftonin disa pika mbi dhëmbin e sëmurë. Gjithashtu, ky vaj ka dhënë rezultate të mira për luftimin e krimbave askaride. Me përdorim të jashtëm jep efekt kundër thumbimeve të insekteve. Lajthitë përdoren me rezultate të mira dhe rekomandohen për organizma të dobësuar dhe anemikë, si dhe për gratë me barrë. Nuk këshillohet përdorimi i lajthive për ata që vuajnë nga stomaku dhe nga dispepsia (tretje me vështirësi e ushqimit dhe me dhimbje të aparatit tretës.) Lëvorja e rrënjës ka veti antipiretike. Pjalmi i luleve është përdorur kundër epilepsisë (sëmundjes së tokës). Gjethet e lajthisë kanë veprim qetësues në dhimbjet dhe infeksionet e zorrëve dhe përdoren kundër diarresë, meqenëse ato përmbajnë lëndë tanike.

Vajrat bimorë kozmetikë që përdoren për trajtimin e fytyrës

– Vaji kozmetik i karotës është një mbrojtës shumë i mirë i lëkurës dhe i jep asaj rivitalitet.
– Vaji kozmetik i kamomilit përdoret për lëkurat e ndjeshme dhe të acaruara, të cilat preken lehtë nga ndryshimet klimaterike dhe produktet e forta kozmetike .
– Vaji kozmetik i ederës është një kurë shumë e mirë gjatë kohës që mbani dietë për të kuruar çarjet e lëkurës dhe celulitin.
– Vaji kozmetik i rrënjës së grurit është një hidratues i pasur me lëndë ushqyese sidomos me vitaminë E dhe përdoret për lëkurat e plakura para kohe, për ato të rrudhosura dhe me njolla.
– Vaji kozmetik i limonit largon rrudhat dhe lodhjen nga rrathët e syve.
– Vaji kozmetik i bajames i pasur me vitaminë E përdoret për t’i dhënë gjallëri fytyrës, lëkurës së trupit nëse është e acaruar, për çarjet e gjoksit dhe si maskë për flokët e dëmtuar.

**************************

Vaji i ullirit, ilaçi magjik
Pema legjendare e ullirit dhe vaji i nxjerrë nga “fruti” i saj e kanë shoqëruar për rreth 8000 mijë vite historinë e njerëzimit. Kjo bimë kultivohej në Lindjen e Mesme, por më vonë feniksit e shpërndanë kultivimin e saj në të gjitha brigjet e Mesdheut, që nga Afrika e deri në Evropën e Jugut. Me rritjen e prodhimit lindi edhe nevoja për ta përpunuar ullirin. Romakët arritën të ndërtonin edhe mjetet e para për shtypjen e ullinjve, duke perfeksionuar gjithmonë e më shumë edhe teknikat e konservimit të vajit. Por, ndërkohë që kultivimi i ullirit po shtohej gjithmonë e më shumë, romakët ndoqën një tjetër teknikë. Ata provuan të kultivonin në çdo territor të pushtuar ullirin, pemën e shenjtë për ta. Ndër vite, vaji i ullirit është përdorur jo vetëm për të pasuruar ushqimet, por edhe në kozmetikë. Druri dhe dega e ullirit janë cituar edhe në Bibël, edhe në Kuran, duke dëshmuar kështu rëndësinë historike të këtij “fryti” në jetesën dhe punën e njerëzve. Studimet kanë treguar se vaji i ullirit luan një rol të rëndësishëm në mbrojtjen ndaj sëmundjeve. Ndër shekuj është protagonist i padiskutueshëm i dietave mesdhetare, duke ndikuar në uljen e vdekshmërisë nga sëmundjet kardiovaskulare e duke çuar në parandalimin e disa lloje tumoresh. Kështu, studiuesit në Spanjë dhe në SHBA gjetën se një prej përbërësve të vajit të ullirit ul pothuajse me 30% nivelin e substancave që shkaktojnë kancerin e gjirit. Që në lashtësi popujt rreth brigjeve të Mesdheut e kanë përdorur vajin e ullirit si balsam për zbutjen dhe rritjen e lagështisë së lëkurës së thatë, për shkëlqimin e flokëve, për masazh të muskujve, mbylljen e plagëve, parandalimin e rrudhave dhe për kurimin e pagjumësisë.
Studimet e ndryshme kanë treguar se vaji i ullirit luan rol të rëndësishëm në mbrojtjen ndaj shumë sëmundjeve. Ulliri është pa dyshim një bimë mjekësore e mrekullueshme. Për çdo pikë të vajit të ullirit i marrim mbi 30 përbërës të cilët na mbrojnë nga sëmundjet e zemrës, mplakja e hershme dhe shumë sëmundje e tjera.
Ai përmban acide yndyrore të pangopura, më së tepërmi acidit oleinik, i cili përmban 55-83 për qind të acideve yndyrore të përgjithshme, të cilët në mënyrë pozitive veprojnë në metabolizmin e yndyrave në mëlçi, rregullojnë kolesterolin, e mbrojnë zemrën, gjë që pakëson mundësinë e prekjes nga sëmundjet e ngurtësimit të enëve të gjakut, infarkt, tromboza dhe rregullojnë tensionin e gjakut.
Për këtë vaji i ullirit nuk duhet t’i mungojë dietës suaj ditore.
Bima dhe lëvozhga e ullirit përdoren me rezultate shumë të mira kundër arteriosklerozës, tensionit të lartë të gjakut, temperaturat e larta etj.
Nëse vaji i ullirit përdoret si melhem për lyerje, forcon flokët dhe ndalon të thinjurit. Pirja e vajit të ullirit është i dobishëm kundër helmimit. Ky vaj lehtëson dhimbjet në lukth dhe zorrë dhe mbyt parazitët në zorrë.
Ullinjtë e gjelbër kanë vlera të shumta ushqyese e gjithashtu forcojnë barkun dhe stimulojnë potencën seksuale. Ullinjtë e hidhur janë të mirë për trajtimin e djegieve. Të përtypurit e gjetheve të ullirit ndihmon në rastet e inflamacionit të mukozës së gojës, herpesit, dermatitit buloz dhe kromës. Çaji i përgatitur me gjethet e ullirit ul sasinë e sheqerit në gjak. Diabetikët këshillohen të hanë kokrra jeshile ulliri, të cilat ulin etjen që shkakton diabeti.
Vaji i ullirit ndihmon në sëmundjet e mëlçisë dhe në eleminimin e gurëve të fshikëzës së tëmthit dhe gurëve të veshkave.

Nga pomadat dhe preparatet e tjera që përgatiten me vajin e ullirit mjekohen plagë të ndryshme, djegie të lëkurës, duke ndihmuar në ripërtëritjen e indeve të dëmtuara.
Vaji i ullirit, përbën një formulë shëndeti dhe jetëgjatësie. Në të gjenden acidet omega-3-yndyrore, vitamina A dhe E, metale, selen, si dhe substanca antioksiduese, të cilat mbrojnë qelizat nga shkatërrimi, që mund të vijës si pasojë e radikaleve e të lira.
Personat që konsumojnë dy lugë vaj ulliri në ditë, kanë rënie të LDL-kolesterolit dhe ngritje të nivelit të substancave antioksiduese në gjak të cilat kanë efekt pozitiv në mbrojtjen e zemrës.
Ul presionin e gjakut dhe ndihmon në terapinë e hipertensionit. Ndihmon në funksionin optimal të trurit, si dhe në shëndet të mbarë të kockave, sidomos në fëmijë të vegjël, pasi ndihmon në absorbimin e kalciumit.
Duke qenë i pasur në vitaminë E, ndihmon në mbarëvajtjen e procesit të plakjes dhe, për këtë, është i domosdoshëm për të moshuarit. Mbron stomakun nga ulcera dhe gastriti. Po kështu mbron mëlçinë nga çrregullime dhe infeksione të ndryshme.
Studimet e reja tregojnë se vaji i ullirit ndihmon në parandalimin e kancerit të lëkurës, të zorrës, të prostatës dhe të gjirit dhe mbron qelizat e ADN-në nga deformimet, që mund të çojnë në shfaqjen e kancerit. Është më rezistues ndaj temperaturave të larta të gatimit.
Thonjve dhe flokëve u jep fortësi dhe i ruan ato nga thinja e parakohshëm. Jo më kot është renditur mes ushqimit dhe medikamentit si ilaçi, që natyra na ka e falur pa na kërkuar asgjë në këmbim.
Duhet dimë edhe këtë: Vaji i ullirit është produkti që, në 100 g ka pothuajse 1.000 kalori, më shumë nga çdo lloj ushqimi tjetër. Për këtë arsye duhet konsumuar me sasi shumë të kufizuara, pasi mund të çojë shumë lehtë në shtim peshe.

Vaj ulliri me borzilok ndihmon në kurimin e lodhjes intelektuale.

Vaj ulliri me koreandër kuron vështirësitë në tretje.

Vaj ulliri me dëllinjë ndihmon në kurimin e diabetit dhe ngërçit.

Vaj ulliri me qepë ndihmon në kurimin e diabetit, sëmundjeve të frymëmarrjes, arteriosklerozës, majisjeve gjenito-urinare.

Vaj ulliri me frutat e myshkut kuron asteninë dhe gurin në tëmth.

Vaj ulliri me lavandër ndihmon në kurimin e enteritit dhe sëmundjeve infektive.

Eliksir i jetëgjatësisë

Studimet e ndryshme kanë treguar se vaji i ullirit luan një rol të rëndësishëm në mbrojtjen ndaj sëmundjeve. Ndër shekuj është protagonist i padiskutueshëm i dietave mesdhetare, duke ndikuar në uljen e vdekshmërisë nga sëmundjet kardiovaskulare e duke çuar në parandalimin e disa lloje tumoresh, sidomos atij të gjirit. Kështu, studiuesit në Spanjë dhe në ShBA gjetën se një prej përbërësve të vajit të ullirit ul pothuajse me 30 për qind nivelin e substancave që shkaktojnë kancerin e gjirit. Acidi oleik që gjendet tek ai ndalon veprimin e onkogjenit Her- 2/neu, që është origjinë e kancerit, duke ulur në mënyrë drastike rastet e tumorit në gji. Kjo është edhe arsyeja që gratë mesdhetare preken më pak nga ky lloj kanceri, në krahasim me ato të vendeve të tjera, në sajë të përdorimit të vajit të ullirit. Vitamina E që përmban ai ndihmon në parandalimin e dëmtimeve qelizore, që do të çonin në shfaqjen e kancerit, dhe në këtë aspekt janë duke u bërë studime të shumta. Meqenëse është i pasur edhe me yndyra të pangopura, ai eliminon ndjeshëm rrezikun për t‘u prekur nga sëmundjet e zemrës, pasi ul nivelin e kolesterolit të keq (LDL)-së që grumbullohet nëpër arterie. Po ashtu, dietologët dhe mjekët këshillojnë që, nëse dëshironi të keni një jetë të gjatë dhe të shëndetshme, ky produkt fisnik i dalë nga ulliri duhet të jetë i pandashëm nga tavolinat tuaja. Që në lashtësi popujt rreth brigjeve të Mesdheut e kanë përdorur vajin e ullirit si balsam për zbutjen dhe rritjen e lagështisë së lëkurës së thatë, për shkëlqimin e flokëve, për masazh të muskujve, mbylljen e plagëve, parandalimin e rrudhave dhe për kurimin e pagjumësisë. Për më tepër, ky “ilaç” është i njohur për ndihmën që i jep zhvillimit të trurit dhe kockave si te fëmijët, ashtu edhe te të rriturit, duke ruajtur metabolizmin e tyre gjatë humbjes së kalciumit. Shumica nuk e dinë se vaji i ullirit nga përmbajtja yndyrore është i ngjashëm me qumështin e nënës. Për këtë arsye ai luan një rol të madh në zhvillimin e sistemit nervor të mesëm te fëmijët. Nga kohërat e lashta, vaji i ullirit është i njohur si ndihmues i bukurisë. Ai ndihmon te lëkura e thatë dhe i jep asaj shkëlqim. Thonjve dhe flokëve u jep fortësi dhe i ruan këta të fundit nga të thinjurit e parakohshëm. Këtë më së miri e vërteton edhe industria kozmetike, e cila në përbërjen e shumë preparateve kozmetike ka edhe vajin e ullirit, siç janë: sapunët, shampot, kremrat, losionet. Po ashtu, shumë maska bukurie e kanë të pazëvendësueshëm vajin e ullirit, që është një nga përbërësit kryesorë të tyre. Me pak fjalë, ushqim i mrekullueshëm nga çdo lloj këndvështrimi. Jo më kot është renditur mes ushqimit dhe medikamentit si ilaçi, që natyra na ka e falur pa na kërkuar asgjë në këmbim. Në shumë vende të botës është e detyrueshme që në etiketat e produkteve të shënohen efektet që kanë mbi shëndetin e njerëzve, por vaji i ullirit bën përjashtim. Industritë e ushqimit, në bashkëpunim edhe me organet shtetërore për kujdesen e konsumatorit, kanë menduar që në etiketën e tij është më mirë të shkruhet: “Dy lugë vaj ulliri në ditë, ju mbrojnë nga shumë sëmundje, por sidomos nga ato të zemrës. Mos e ndani nga tavolinat tuaja”. Të gjitha këto “mirësi” që na vijnë nga përdorimi i tij, na bëjnë të mendojmë: Sa mirë që të gjitha sekretet e natyrës janë zbuluar nga shkenca!

**************
Vaji i arrave të kokosit
Vaji i arrave të kokosit është një shpresë e re për të gjithë ata persona që vuajnë në ditët e sotme nga hipotiroidja, pra funksioni i ulët i tiroides. Nuk mund të kuptohen lehtë problemet që shfaq hipotiroidja, por në momentin kur një person që vuan nga kjo sëmundje fillon të trajtohet më vajin e arrës së kokosit, e vë re shumë lehtë ndryshimin që ndodh në gjendjen e tij shëndetësore. Përdorimi i vajit të arrave të kokosit në këmbim të atyre ushqimeve që përmbajnë sasi të larta yndyrash dhe karbohidratesh, si sheqeri, patatet, apo ushqime të tjera me indeks të lartë glicemie, shfaq një diferencë të dallueshme në balancimin hormonal, stabilizimin e trupit dhe energjinë e përgjithshme trupore. Problematike është gjendja kur tiroidja ka shfaqur probleme të hershme dhe nuk është bërë asnjë përpjekje për të rregulluar funksionin e saj. Pasi edhe pse është e shërueshme dhe e trajtueshme, mbetet një sëmundje që duhet trajtuar për një kohë më të gjatë, sesa në rastet kur trajtimi bëhet në një fazë të hershme. Por trajtimi me vajin e arrave të kokosit dhe duke zbatuar një dietë të shëndetshme këto simptoma mund të reduktohen.

Vetitë kuruese të hudhrës
Thelpinjtë e hudhrës përmbajnë fitoncide që përbëhen nga vajrat eterikë dhe derivatet e sulfuruara (si alicinë, alininë etj.), të cilat kanë veti të vrasin mikrobet ose të ndalojnë zhvillimin e tyre; në sasi të vogla, hudhra përmban edhe acid nikotinik, vitaminë A, B, C, biotinë, sheqerna, mucilagje, pektina, proteina, yndyra, enzime të ndryshme, si dhe lëndë radioaktive dhe jod. Hudhra gjen një përdorim të gjerë në sëmundjet e aparatit tretës (stomak-zorrë); ajo qetëson spazmat (ngërçet) e zorrëve, dezinfekton aparatin tretës dhe vret ose ndalon zhvillimin e mikrobeve patologjike që sjellin çrregullime në veprimtarinë e aparatit tretës. Ndihmon në normalizimin e prodhimit të lëngjeve tretëse dhe shton prodhimin e tëmthit. Përdoret kundër parazitëve të zorrëve (kundër oksiureve); ndihmon në zhdukjen e gazeve. Në sajë të jodit që përmban, hudhra përdoret për uljen e tensionit (të ngritur të gjakut), kundër sklerozës (dëmtim të artereve të mëdha e mesatare që karakterizohet nga grumbullimi i kolesterolit dhe materialit lipoid në shtresën e brendshme të tyre); përdoret edhe kundër shtrëngimeve të zemrës. Hudhra përdoret edhe në sëmundje të aparatit të frymëmarrjes. Vajrat eterikë, duke u eliminuar nëpërmjet frymëmarrjes, nga njëra anë vrasin mikroorganizmat që ndodhen në rrugët përkatëse dhe, nga ana tjetër, ndihmojnë në nxjerrjen e gëlbazës. Në sajë të antibiotikëve që përmban, hudhra përdoret edhe për parandalimin e infeksionit dhe për mjekimin e plagëve të infektuara.

Vaji i sherbelës
Sherbela rritet kryesisht në shpate gëlqerore, në kullota, nga zona e ulët e deri në atë sub-alpine. Gjethet e saj përmbajnë vaj esencial 2 për qind, saponinë, alkaloide, lëndë regjëse, rrëshirë. Vaji esencial përbëhet nga 40-47 për qind tujon, borneol, cimol, kamfor, pinen, dipenten, linalool. Në gjethe janë gjetur edhe acid fumarik, glukozë dhe pentozë, vitamina B1 e C, lënda e hidhur e quajtur pikrosalvinë, fitoncide me veti baktericide, enzimë. Në mjekësi ekstrakti i fituar nga gjethet, përdoret si mjet për pakësimin e djersës. Ai merret në formë ekstrakti të lëngët një deri tre gram në ditë, në formë infuzi katër lugë kafeje. Ndërsa çaji i përftuar nga zierja e bimës përdoret për pastrimin e gjakut, kundër djersitjes gjatë natës. Përqindje më e lartë vaji esencial nga gjethet e sherbelës mjekësore mund të përfitohet para lulëzimit të saj.

Vaji i farës së zezë
Fara e zezë përmban vaj acidik të pangopur, vaj me eter, vitamina dhe një sërë substancash të tjera të domosdoshme për organizmin. Tashmë është vërtetuar se vaji acidik i pangopur që përmban fara e zezë ndikon pozitivisht mbi metabolizmin e trupit, rrit imunitetin dhe ndalon alergjinë. Veçoritë e vajrave acidikë të pangopur: Ndihmojnë metabolizmin e trupit; nevojiten në rritjen, zhvillimin dhe rinovimin e qelizave; ndihmojnë në zhvillimin e hormoneve dhe në formimin e një sistemi nervor dhe hormonal-mbrojtës të shëndetshëm; pengojnë shtimin e substancave që dërgojnë sinjale alergjike; ndalojnë qelizat mbrojtëse (imunitare) të punojnë më shumë se ç”duhet; kolesterolin në gjak e kthejnë në nivelet normale; pengojnë bllokimin e damarëve duke rregulluar strukturën e tyre dhe njëkohësisht shpejtësinë e qarkullimit të gjakut; ulin tensionin dhe reduktojnë rrezikun e ashpërsimit të damarëve dhe infarktit në zemër; ndihmojnë në përmirësimin e shpejt të plagëve. Trupi i njeriut nuk i prodhon këto vajra dhe është i detyruar t”i marrë nga jashtë, 1 gram vaj i farës së zezë është i mjaftueshëm për nevojat ditore.
Vajrat me eter si nigellon dhe alfa-pinen zgjerojnë rrugët e frymëmarrjes, lehtësojnë kollitjen, pengojnë qelbëzimin dhe ndalojnë dhimbjen. Nëse përdoren rregullisht ulin sheqerin në gjak.

Kamomili
Përdoret kundër dhembjeve dhe shtrëngimeve, inflamacioneve të lëkurës dhe mukozës së gojës, fytit, hundës, syve, po ashtu për rregullimin e tretjes së ushqimit, pastrimin e rrugëve urinare nga jashtë dhe brenda, kundër hemorroideve, te kokëdhembjet, për qetësim, për fshikëzën e urinës, zorrë, stomak, kundër rërës në mëlçinë e zezë, te urinimet me vështirësi, çrregullimet e menstruacioneve, si mjet kundër qelbëzimeve.

Luleshtrydhja
Është diuretik efikas, tonik digjestiv dhe laksativ për mëlçi dhe veshkë, hepatik, antireumatik, depurgativ, bar antilitik, bar për pankreas,aperient i butë, etj.

Rolin i acideve yndyrore në organizëm
Në 15 vitet e fundit janë bërë ndryshime në tipat e yndyrës që ne konsumojmë në vendet e zhvilluara. Në veçanti, marrjet tona në ushqime të acideve Omega-6 (drithëra dhe luledielli) dhe i acideve trans-yndyrore (ushqime të skuqura dhe margarinë) janë rritur, ndërsa marrjet tona të yndyrave (gjalpë) dhe të acideve yndyrore Omega-3 (salmon dhe sardele) janë ulur. Ky ndryshim në konsumin e acideve yndyrore mund të luajë një rol në zhvillimin e alergjive te fëmijët dhe në rritjen e rrezikut për astmë. Prandaj, marrja e acideve yndyrore Omega-6 dhe trans-yndyrore duhet të jetë në minimum. Acidet yndyrore Omega-3 janë të përfshirë në uljen e sintezës së leukotrieneve, në frenimin e sintezës së prostaglandinave E2 dhe rregullimin e rritjes së qelizave malinje. Acidet yndyrore Omega-3 mund të gjenden në vajin e peshkut, peshkun dhe frutat e detit, sojën, vajin e farave të lirit dhe zarzavatet me gjethe. Nuk ka aq shumë rëndësi sasia e acideve yndyrore omega-3 se sa raporti i acideve yndyrore Omega-6 me Omega-3. Acidet yndyrore Omega-6 gjenden në vajin vegjetal, margarinën, majonezë dhe ushqimet e përpunuara me vaj. Ne duhet të ushqehemi 4 deri 10 herë më shumë me acide yndyrore Omega-3 në krahasim më acidët yndyrorë Omega-6.

****************
Si mund të përgatisim vetë vajrat e bukurisë
Natën këshillohet të përdoren kremra ushqyes, ndërsa ditën këshillohet të përdoren vajrat e bukurisë, në vend të kremit të ditës. Vajrat bëhen shumë shpejt gati. Ato përgatiten nga përzierja e 10 ml vaj suporti, 3 pika vaj esencial, 1 kapsule vit E (ose pak vaj gruri). Vaji i rizgjon poret e lëkurës, e ndriçon atë dhe nëse përdoret në masën e duhur nuk e yndyros lëkurën, por thjesht e ushqen.
Vaji i mentës për depilim: Vaji i mentes është një vaj esencial shumë i mirë për t’u përdorur pas depilimit. Ky vaj nuk lejon që të rritet qimja shpejt, jep freski, mbyll porën e hapur, e cila nuk lejon që qimja të depërtojë në lëkurë (qimja del drejt).
Nëse përdoret për masazh në të gjithë trupin, vaji i mentës jep freski dhe kënaqësi. Vaji i mentës mund të përdoret për t’u pirë nga goja kur keni probleme me fytin, me erën e padurueshme të gojës, për kujdesie të dhëmbëve ose zgavrës së gojës ose mund ta përzieni me ujë për shpëlarje të gojës me gargarë. Është dhe një antimikrob shumë i mirë. Vaji i mentës është shumë i mirë të përdoret për fërkim kur keni probleme me venat, por ai mund të përdoret edhe për lyerjen e këmbëve për të larguar aromat e pakëndshme të djersës, sepse mban gjatë gjithë kohës këmbët të freskëta.