A do pajtoheshe qe te te ofronin ar sa kodra e Uhudit, e t`ua jepje vetem njerin sy?! A do te doje qe te ta hiqnin gjuhen me te cilen flet qarte dhe ne vend te saj te te dhuronon pallate mbreterore?! Pra a do e nderroje doren e trupit kundrejt ca gureve te vegjel te cmuar se per ate nuk ka cmim. Ti, pra, me te vertete zoteron dhe jeton me me te shtrejntat dhunti, por fatkeqesish nuk i njeh dhe nuk i di, jeton i merzitur, i lodhur, i rraskapitur nga shpirtngushtia, i brengosur, i pikelluar, i zymte thua se mban pergjegjesine e gjithe njerzise. Imagjinon te humburen dhe s`je falenderues per ate qe ekziston dhe eshte prane teje, zemerohesh nga nje humbje fare e vogel te hollash, e nuk i sheh celesat e lumturise qe ke ne dore . . . Perkujto dhe Falendero.
“Po edhe ne veten tuaj – a nuk ( doni te ) shihni?” ( Kur`an 16:83).