Cila është domethënia dhe vlera e kësaj thënie që muslimani shumë shpesh e zë në gojë?
Kishte qenë një mbret dhe për shërbëtor të afërt kishte zgjedhur një musliman. Besnikëria dhe morali i këtij muslimani e kishin bindur mbretin qe ta merrte afër vetes dhe ta bënte shërbëtor, mirëpo mbretin e neveriste një thënie e këtij muslimani “Hajr Inshallah” dhe shpesh tentonte që ta përqeshte për këtë thënie vazhdimisht.
Një ditë mbreti shkon deri te kuzhina dhe provon që të përgatis diçka për vete, merr thikën për të prerë diçka dhe duke u munduar që t’i shërbente vetes diçka nga kuzhina, i rrëshqet dora dhe pren gishtin, madje e këput tërësisht…
Muslimani kur e sheh që po i gjakos gishti i prerë, reagon dhe thotë:
– Hajr insha-Allah !!!
Mbreti ia kthen me nervozizëm:
– Si more po thua hajr, po çfarë hajri ka këtu, ku e shkurtova gishtin, ti po tallesh me mua a??!! Prej sot, për këtë tallje që bëre ndaj meje, do të futesh në burg.
Muslimani, kur u futën ne burg, tha:
Hajr insha-Allah!!
Mbreti çuditët me këtë thënie të shpeshtë që e thoshte dhe disi e injoronte këtë dhe e la në burg dhe iku.
Pas një kohe, mbreti del për gjueti me zagarin (qenin) e tij, duke bërë gjueti, gabimisht kalojnë kufirin e territorit ku e kontrollonte dhe i takonte mbretërisë së tij, dhe kalon në territorin e një mbretërie tjetër kundërshtare, ku populli i këtij vendi dhe kësaj mbretërie ishin paganë dhe idhujtarë të devotshëm, d.m.th. besonin në idhuj.
Me kalimin e kufirit, mbreti u zu rob. Ushtarët e kapen zhagazi dhe e dërguan tek mbreti idhujtar. Mbreti në atë kohe po festonte një feste për hir të idhullit të tij dhe kërkoi që për idhullin e tij, në të cilin besonte për zot, ta therte për kurban një njeri dhe ky njeri qëlloi të ishte ky mbret i cili u kap rob.
Ata e vendosen mbretin e zënë rob para publikut për ta flijuar. Para momentit të heqjes së kokës, mbreti idhujtar ndërhyn dhe ndalon kurbanin e mbretit të zënë rob sepse e vëren se ky mbret nuk e ka një gisht dhe thotë:
– zoti (idhulli) nuk pranon një kurban të gjymtuar apo sakat dhe urdhëron ta lirojnë këtë njeri dhe të kërkojnë një njeri tjetër për kurban.
Mbreti u lirua, i lumtur dhe i gëzuar hyn në mendime dhe i kujtohet fjala “Hajr insha-Allah” e muslimanit në momentin kur iu kishte prerë gishti dhe çuditet se si muslimani kishte të drejtë dhe se fjala “hajr insha-Allah” ishte me vend dhe se ndikoi që unë të shpëtoj jetën, mirëpo ky mbreti fillon të mendoj, mendon e mendon dhe thotë ne vete: – Kur shkurtova gishtin dhe tha “Hajr inshallah”, u vërejt rezultati i asaj thënie sepse shpëtova prej idhujtarëve, por tash çfarë do të thotë me rastin e hyrjes në burg kur tha “hajr insha-Allah” muslimani.
Mbreti shkon deri te burgu ku ishte i burgosur muslimani dhe me kureshtje e pyet muslimanin:
– Para ca kohësh dola për gjueti dhe kalova kufirin dhe më kapën armiqtë, me nxorën në shesh për të më ekzekutuar si kurban për një idhull te mbretit, por gishti që e kisha të shkurtuar më shpëtoi jetën dhe se atëherë kur pate thënë “hajr insha-Allah” kishe pasur të drejt, sepse shpëtova jetën time… Por, jam kurreshtar të të pyes për rastin e hyrjes në burg që ti patë thënë të njëjtën fjalë “hajr insha-Allah”. Pse e pate thënë këtë dhe ku qëndron mirësia në këtë rast??
Muslimani i përgjigjet:
– Kur hyra në burg thash “hajr insha-Allah” sepse hyrja në burg ndikoi që unë të shpëtoj jetën time, sepse po të mos hyja në burg ti do të më merrje me veti në gjueti dhe kur do të na kishin zënë rob idhujtarët, atëherë unë do të ekzekutohesha për kurban të mbretit idhujtar sepse unë nuk isha i gjymtuar apo i sakatosur apo nuk kisha ndonjë gisht të shkurtuar sikur ti dhe mbreti idhujtar do të më kishte zgjedhur mua për kurban dhe jo ty dhe kështu që të do kishe shpëtuar, ndërsa unë jo…
Mbreti i ngazëllyer me këtë mrekulli dhe po aq i ndikuar nga rasti në fjalë bindet dhe pranon Islamin dhe bëhet musliman.