DËSHMIA “LA ILAHE IL-LALLAH”
Argumenti i kësaj dëshmie:
Fjala e Allahut:
“Allahu dëshmon, e po ashtu edhe engjëjt, edhe njerëzit e dijes, se nuk ka zot që meriton të adhurohet përveç Tij, duke mbajtur drejtësinë. S’ka zot përveç Atij, të Plotfuqishmit, të Urtit” 20
Po ashtu fjala e Allahut:
Dije se nuk ka zot që meriton të adhurohet përveç Allahut.21
Domethënia e dëshmisë “la ilahe il-lallah”:
“Nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut.”22
Kuptime të gabuara të kësaj dëshmie:
“Nuk ka të adhuruar përveç Allahut.”
Ky kuptim është i gabuar, sepse domethënë që gjithçka që adhurohet, qoftë me të drejtë a pa të drejtë, është vetë Allahu.
“Nuk ka krijues përveç Allahut.”
Kjo është vetëm një pjesë e kuptimit të dëshmisë, sepse sikur të ishte kjo domethënia e dëshmisë “la ilahe il-lallah” nuk do të kishte mospajtim
20 Sureja ali-‘Imran, 18.
21 Sureja Muhammed, 19.
22 Domethënë askush dhe asgjë përveç Allahut nuk adhurohet me të drejtë. Përkthyesi.
17
ndërmjet Pejgamberit ? dhe popullit të vet, ngase ata e pranonin se Allahu është i Vetmi Krijues.
“Gjykimi i takon vetëm Allahut”.
Edhe kjo është një pjesë e kuptimit të kësaj dëshmie, mirëpo nuk është e mjaftueshme dhe kjo nuk është për qëllim, sepse në qoftë se ia kushtojmë tërë gjykimin vetëm Allahut, kurse në anën tjetër e adhurojmë dikë tjetër pos Tij, atëherë nuk e kemi jetësuar Teuhidin.
Shtyllat e kësaj dëshmie:
Mohimi “la ilahe” (Nuk ka të adhuruar).
Domethënë: Ta mohosh adhurimin e çdo gjëje që adhurohet në vend të Allahut.
Pohimi ose vërtetimi “il-lallah” (përveç Allahut).
Domethënë: T’ia pohosh adhurimin vetëm Allahut, i Cili nuk ka rival.
Argument për këtë është fjala e Allahut:
Ai që e mohon tagutin (gjithçka që adhurohet në vend të Allahut) dhe beson në Allahun, ka siguruar lidhjen më të fortë, e cila nuk këputet kurrë.23
Fjala “Ai që e mohon tagutin (gjithçka që adhurohet në vend të Allahut) është mohim, ndërsa fjala dhe beson në Allahun) është pohim.
Këtë e argumenton edhe fjala e Allahut:
23 Sureja el-bekare, 256.
18
(Kujto) Kur Ibrahimi i tha babait dhe popullit të vet: “Unë jam i larguar prej asaj që adhuroni ju, përveç Atij që më ka krijuar dhe i Cili do të më udhëzojë në rrugën e drejtë”.24
Fjala “Kur Ibrahimi i tha babait dhe popullit të vet: “Unë jam i larguar prej asaj që adhuroni ju është mohim, kurse fjala përveç Atij që më ka krijuar” është pohim.
Kur i bën dobi njeriut fjala “la ilahe il-lallah”?
Në qoftë se e di domethënien e saj.
dhe, njëherazi, punon me atë që e kërkon kjo fjalë (e adhuron vetëm Allahun dhe askënd tjetër).
24 Sureja zuhruf, 26, 27.