Tregim i këndshëm dhe me mësime të arta nga Sahabiu në lidhje me lëmoshën!
Transmetohet se Abdullah ibn Xhaferi (radijAllahu anhu) ka qenë i pasur dhe i cili ka bërë tregti. Një ditë prej ditëve, deven e tij e kishte mbushur plot me mallra, dhe erdh një beduin prej shkretëtirës dhe i tha: Më jep diçka prej asaj që të ka dhënë Allahu.
Abdullah ibn Xhaferi ishte mësuar që të jepte shumë sadaka, dhe i tha atij beduinit: merre devenë dhe gjithçka që ka në të!
Dikush prej sahabëve dhe tabiinëve i tha (Abdullah ibn Xhaferit): Përse po vepron kështu o Abdullah ibn Xhafer, ngase beduini gëzohet (i mjafton) edhe vetëm me një dirhem. Abdullah ibn Xhaferi u tha atyre: Jam mësuar kështu që të dhuroj pasuri, e që Allahu t’ma shtoj atë. Andaj friksohem që nëse nuk e jap këtë pasuri, Allahu do t’ma ndal bereqetin si pasoj e mosdhënies. Dhe jam mësuar të bëj tregti me Zotin tim, andaj friksohem që nëse e ndërprej sadakanë, Allahu do t’a ndërpres edhe bereqetin që ma ka dhënë edhe më herët.