Sefijnetu (radijAllahu anhu) thote: “Po udhetoja ne det me anije. U thye anija dhe u kapa pas nje derrase derisa deti me hodhi ne xhungel. Mu afrua nje luan per te me ngrene. I thashe atij: ‘O luan, une jam sherbetori i Profetit (alejhis-selam). Luani uli koken, mu afrua dhe filloi te me shtynte me shpatullen e tij, derisa me nxorri nga xhungla, me orientoi ne rrugen e sakte dhe uleriu.’ Ulerima mendova se ishte pershendetja e tij.”
{Transmeton Hakimi ne “El Mustedrek”, nr. 606/3. Hadithi eshte i sakte sipas kushteve te Muslimit}
