Durimi i njeriut
Nëse durimi i njeriut është më i fortë se tekat dhe dëshirat e tij, atëherë ai është si një engjëll; nëse tekat e dëshirat e tyre janë më të forta se durimi i tij, atëherë ai është si një dreq; nëse dëshira e tij për ushqim, për pije dhe për marrëdhënie seksuale është më e madhe se durimi i tij, atëherë ai s’është më i mirë se një kafshë.
Katadeh ka thënë:”Allahu i ka krijuar engjëjt me arsye dhe pa dëshira, kafshët i ka krijuar me dëshira dhe pa arsye, dhe njeriun e ka krijuar me të dyja:me arsye dhe me dëshira”.
Kështu, nëse arsyeja e njeriut është më e fortë se dëshira e tij, ai është si një engjëll; nëse dëshirat e tij janë më të forta se arsyeja e tij, ai është si një kafshë. Foshnja e vogël ka vetëm dëshirën për ushqim, kur ka nevojë për të, dhe durimi i saj është si i kafshës. Derisa ta mbërrijë moshën kur mund t’i dallojë gjërat, ajo s’ka zgjedhje. Kur të jetë rritur pak më shumë dhe të ketë zhvilluar ndjenjën për lojë, do të zhvillohet edhe durimi me zgjedhje. Njëkohësisht, fuqia e tij e të gjykuarit, po ashtu, është në zhvillim e sipër, por mes vjetëve kur ai mund ta dallojë të keqen nga e mira, në kohën e pubertetit, e gjithë çfarë ai mund të shohë është interesi i tij në këto botë dhe çfarë mund ta përkeqësojë jetën apo ta bëjë atë më të bukur. Kjo pikëpamje e kufizuar do të mbetet, derisa të jetë i udhëzuar nga Allahu. Pastaj, ai do të ketë një fotografi të plotë dhe do të fillojë të mendojë për interesin e vet, si në këtë botë, ashtu edhe në tjetrën. Ai do të vetëdijesohet se ku mund të çojnë veprime të caktuara, dhe do të përgatitet për një luftim të gjatë me dëshirat veta dhe me prirjet e natyrshme.
Autorë: Imam ibn Kajjim el-Xheuzije