Allahun e falënderoj, paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të Dërguarin e Allahut. Gjendja e umetit na imponon që t’ju përkujtojmë me disa gjëra që u bëjnë dobi myslimanëve, me disa shkaqe fetare, që ndihmojnë në ndryshimin e situatës duke i larguar pasojat e këqija e musibeteve me të cilat ballafaqohen.
Këto faktorë fetarë mund të përdoren nga çdokush, për ta ndihmuar vetveten dhe umetin, derisa shumë faktorë tjerë material nuk janë në dispozicion të shumicës së myslimanëve. Namazi është prej shkaqeve më të dalluara fetare për lehtësimin e vështirësive dhe pengimin e sprovave.
Të dërguarit dhe të devotshmit ishin në dijeni të plotë për pozitën e lartë që e ka namazi në mesin e adhurimeve të tjera. Për këtë shkak në situatat e vështira të sprovave ata prehjen e tyre i gjenin në namaz. Suhejbi, radijallahu anhu, tregon: I Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ue selem, pas faljes së namazit i pëshpëriste disa fjalë që nuk i kuptonim… prej atyre fjalëve ishte edhe këshilla: Ata (dmth. Pejgamberët) kërkonin prehje në namaz. (Ahmedi dhe Ibën Hibbani sipas vlerësimit të Albanit hadithi është i saktë dhe i plotëson kushtet e imamëve Buhariu dhe Muslimi)
Imam Ahmedi në Musnedin e tij e transmeton hadithin e Aliut, radijallahu anhu: Në natën e Bedrit gjithë ishim në gjumë përveç Pejgamberit, sal-allahu alejhi ue selem, i cili natën e kaloi, nën një dru, duke qarë dhe duke u falur. (Ahmedi, Ibën Hibbani dhe Ibën Huzejme sipas vlerësimit të Albanit transmetimi është i saktë)
Namazi dhe lutja janë përmendur edhe në çastet e ballafaqimit të dy taborëve. Ibën Mes’udi, radijallahu anhu, rrëfen: Në ditën e Bedrit i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ue selem, u falë dhe nuk kamë parë askënd të lutet aq shumë sa i dërguari i Allahut. Lutej duke thënë: O Allah ma jep atë që ma premtove.
Ummu Seleme, radijallahu anha, rrëfen: I Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ue selem, u zgjua natën dhe tha: I lartësuar qoftë Allahu, sa sprova kanë zbritur sonte dhe sa thesare janë hapur. Zgjoni banoret e dhomave (që të falen), sepse shumë të veshura në dynja do të janë të zhveshura në ahiret. (Buhari)
Në një transmetim tjetër është përmendur qartë shtojca që të falen. Ibën Haxheri duke e komentuar hadithin thotë: Është i preferuar përshpejtimi me namaz, në momentin e frikës prej së keqes. Allahu, subhanehu ue te’ala thotë: “Kërkoni ndihmën e Allahut me durim e me namaz! Kjo është njëmend e vështirë, përveçse për të devotshmit.” (El Bekare, 45) Kur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ue selem, preokupohej me ndonjë çështje prehje kërkonte me namaz dhe i urdhëronte, me namaz, ata që shihnin ëndërr të keqe. (Fet’hul Bari, 1/211)
Çështjen e namazit pas ëndrrës së keqe e ka përmendur qartë imam Muslimi në hadithin, që prej të Dërguarit të Allahut e përcjell Ebu Hurejre, radijallahu anhu, teksti i të cilish është: Nëse dikush prej juve sheh (në ëndërr) diçka që urren le të çohet dhe le të falet.
Abdullah ibën Nadri tregon, me ka treguar i ati se në kohën e Enesit, radijallahu anhu, kishte ndodh errësimi i qiellit. Njerëzit kishin shkuar te Enesi dhe e kanë pyetur: A ndodhte kjo në kohën e të Dërguarit të Allahut, sal-lallahu alejhi ue selem? Tha: Allahu na ruajt, kur forcohej fryrja e erës shpejtonim në xhami për tu fal, duke u frikuar se mos ka filluar kiameti. (Hakimi në Mustedrekun e tij)
Alkameja, Allahu e mëshiroftë thoshte: Kur të frikoheni nga ndonjë gjë që e shihni në horizontin e qiellit shpejtoni në namaz. (Ibën Ebi Shejbe në Musannef)
Ibën Abbasit, radijallahu anhuma, i erdhi lajmi për vdekjen e vëllait duke qenë në udhëtim. U ndal në skaj të udhës, zbriti dhe i fali dy regate dhe pastaj u kthye te deveja duke thënë: Kërkoni ndihmën e Allahut me durim e me namaz!
Namazi, duaja dhe gjithashtu leximi i Kuranit janë prej gjëra me të dobishme që ndihmojnë që njeriu të jetë stabil gjatë sprovave. Rezultati i këtyre adhurimeve është frika, kthimi tek Allahu dhe afrimi pranë Tij. Kështu njeriu e fiton mbrojtjen hyjnore që u është premtuar besimtarëve. Ky është edhe me adhurimet tjera si lëmosha, zekati, agjërimi, haxhillëku, umreja…
Nuk ka dështim më të madh se sa të angazhohet njeriu me diçka tjetër përveç adhurimit dhe e anashkalon kërkimin e ndihmës prej Allahut me namaz. Të dështuar janë edhe ata që kohë të gjatë kalojnë duke e përcjellë situatën e muslimanëve, pastaj fillojnë dhe kritikojnë ata që nuk ndihmojnë përmirësimin e gjendjes duke i akuzuar fillimisht dijetarët. Të tillët duke mos lëvizur aspak në drejtim të përmirësimit në njërën dorë e kanë telekomandën ndërsa në dorën tjetër filxhanin e kafesë, e gojën e kanë plotë mallkim!
Përktheu: Talha Kurtishi