Në kokën e njeriut përplasen gjithmonë këto gjëra:
– Dje, sot dhe nesër!
– E kaluara, e tashmja dhe e ardhmja!
– Ç’ndodhi, ç’po ndodhë dhe ç’do të ndodhë?
Njeriun më shumë e brengos fati i së ardhmes, dhe gjithmonë e ardhmja i bëhet synim studimi, dhe faktet, qofshin ato të vërteta apo jo, e që flasin për të ardhmen, i duken kurreshtare dhe interesante, nganjëherë njeriu duke u brengos shumë për të ardhmen, bie në pus të pa fund, sepse futet aty ku nuk i takon dhe ku nuk ka përgjigje për njeriun, i lë mangu obligimet gjatë ditës duke u dhënë pas “zbulimit të së ardhmes”, ende pa e jetu të sotshmen e kërkon të nesërmen, sa çudi!
E njeriu është qenie fizike, psikike dhe shpirtërore, është krijesa e fundit e Zotit në tokë dhe më e nderuara, shkaku pse njeriu bart një përgjegjësi para Zotit dhe para njerëzve është mendja, ai jeton në mes të së kaluarës, së tashmes dhe së ardhmes, e kaluara ka shku dhe s’mund ta kthejmë asesi, e tashmja jetohet dhe në të tashmen duhet të investohet, ndërsa e ardhmja është e fshehtë dhe sekrete, mund të përgatitemi për të, por nuk na takon që të mundohemi të fshehtat e së ardhmes “t’i bëjmë të njohura”, sepse kjo i takon dikujt tjetër, e jeta në këtë botë për njeriun është sikur leximi i një libri, duke e lexu një faqe libri, nuk e din çka pason në faqen tjetër, pra, ti jeton sot, por nuk e din sigurt se a do të jetosh edhe nesër apo jo.
Andaj, për të kaluarën mos u mërzit shumë, ajo ka shku dhe nuk kthehet më, veprat e mira që i ke bë në të kaluarën mos i zhvlerëso kurrë, për gabimet, qofshin ato të mëdha apo të vogla, me dije apo pa dije, në raport me Krijuesin tënd apo në raport me njerëzit, pendohu dhe kërko falje, e përmirësoje veten dhe nisu drejt ardhmërisë, e investo në jetë si të ka hije, e ardhmja të të mos brengos shumë, ti që po e lexon këtë temë, besoj se e ke zemrën e shëndoshë, pra, besoj se ti e beson Allahun për Krijues sikur unë e nuk je ateist/e, këtu e kam qëllimin, andaj, ji aktiv në leximin e kësaj teme deri në fund me zemrën tënde të shëndoshë dhe të hapur, ashtu do ta kuptosh qartë dhe drejtë çështjen e kohës, çështjen e fatit dhe çështjen e atij apo asaj që na shpie drejt fatit të mirë apo të keq.
Ti që ke nda diçka nga koha jote për ta lexu këtë temë, këtë kohë ku e morre, a e din se Allahu është betu në kohën, a e din se koha është si shpata, po s’preve me të, të pret ajo ty?! Ti je në mirësi, sepse ti tani je mik i kohës e jo armik, siç ka thënë një dijetar: “Me pas koha gojë na kish sha, çka jemi na t’u i ba”. A thua tani sa njerëz do t’i shante koha po të kishte gojë, ajo do të kishte të drejt, madje po të kishte mundësi edhe do t’i privonte prej vetes, sepse shumë njerëz sot kohën e lirë e kalojnë në robëri të epsheve, gjërave të kota dhe devijimeve, ndërsa ty s’të ka hije të radhitesh në mesin e tyre, ti mos e shaj kohën, se koha nuk të ka faj pse ti s’din nganjëherë të ballafaqohesh me sfidat e kohërave të ndryshme që të vijnë, dhe mos ec me kohën, ajo duhet të ec me ty, sepse ti s’je krijuar për kohën, por koha është kriju për ty, Zoti ta ka nënshtru kohën ty që ti ta mbushësh atë me vepra të mira dhe frytdhënëse, anadaj, mos u bëj neglizhues, por mbjell ditë e natë në arat e duhura, se ke për të korr pa dyshim, e akrepat po ecin, dikush ende po sheh ëndërr, ec o vëllai im dhe motra ime para duke shiku përpara, e jo prapa, asnjë njeri nuk e kam pa deri sot duke vozitur veturë para me fytyrë prapa!
Sot koha shumë dinamike, globalizimi po vjen duke na gëlltitë kohë pas kohe, shkenca dhe teknologjia dita ditës në avancim e sipër, vetëm shqiptarët më duken vazhdojnë ta kenë ende fatkeqsisht mikun më të mirë jastëkun e gjumit, siç thoshte hoxha, dijetari, komandanti, oratori dhe atdhetari i ndjerë i shqiptarëve, mulla Jakup Asipi: “Me ba botën luan, ne as në bisht s’kemi vend!” Pra, me të vërtet jemi prapa, por prapë se prapë dikush që është i verbër në zemër dhe në kokë e sheh vetën në birën e hardhucës, por ja që i duket vetja “në maje të malit”, e mu këta persona mendojnë se janë “ndërtuesit e ardhmërisë”, bile pretendojnë se e kanë në dorë “qelsin e fshehtësisë”, dhe ja që me dinakritë e tyre i ngufatin zemrat dhe mendjet e të rinjve dhe të rejave të popullit tonë dhe si model që “të udhëzon drejt një të ardhme më të mirë” ta propozojnë horoskopin, sa çudi!
– A do të jem fatlum/e apo fatkeq/e?!
– I/e lumtur apo i/e dëshpëruar?!
– I/e pasur apo i/e varfër?!
– I/e shëndoshë apo i/e sëmurë?!
– I/e dashur apo i/e urrejtur?!
– I/e martuar apo i/e vetëm?!
– I/e suksesshëm apo i/e dështuar?!
– I/e respektuar apo i/e nënçmuar?!
Dhe pyetje tjera me radhë, që të gjitha preokupime të së ardhmes, ndërtimi i të sotshmes është zbehë, tani rinia e ka syrin vetëm te e ardhmja, mirëpo këtyre pyetjeve që i parashtruam kush mund t’u jap përgjigje, “me siguri horoskopi”, ta shohim!
O ti që je ithtar i horoskopit dhe zemrën tënde ia ke dorëzu besimit në dash, gaforre apo bricjap, dhe mendon se horoskopi e ka me vend, të tjerët që të gjithë duhet të heshtin, shembull, ti je njëzet vjeçar, më trego sipas horoskopit, ku ke qenë ti para 21 viteve?!
Nëse s’mund të të jap përgjigje për një të kaluar, si mund të të jap përgjigje për të ardhmen dhe si ti aq lehtë mund t’ besosh?!
Mirë, në rregull, nëse ti je akrep në horoskop, po akrepi çka është në horoskop, për të a nuk vlen horoskopi a, fati i mirë apo i keq nuk i takojnë edhe atij a, së pari pse akrep, kush të krijoi ty dhe kush e krijoi akrepin, i njëjti Krijues apo jo, me çfarë qëllimi, pse jeton në shek.XXI e jo para 3000 viteve?!
Kam pyetje që më burojnë nga brendësia e zemrës, të mos më përgjigjesh vetëm se me zemër, të lutem:
– Kush është Pronari i Gjithësisë dhe Krijuesi i njerëzisë, “horoskopi rastësisht”?!
– Kush e sjellë diellin nga lindja në perëndim, “horoskopi rastësisht”?!
– Kush e nxjerrë prej natës ditën dhe prej ditës natën, “horoskopi rastësisht”?!
– Kush i jep leje kohës të ec para duke ia ndalu të ndalet qoftë edhe një sekond, “horoskopi rastësisht”?!
– Kush ma mundësoi mua ta shkruaj këtë temë dhe ty ta lexosh, “horoskopi rastësisht”?!
Shiko ç’thotë horoskopi për rënien e shiut, sa pika uji kanë ra në vitin 1912 në gjithë Atlantikun, sa në det, sa në të thatë, sa në Tiranë e sa në Prishtinë, pastaj, kur ka fillu dhe kur ka mbaru dhe ku është sot ai ujë, uji është bazë kryesore e jetës, është “turp mos ta dijë”?!
Çka din horoskopi, përveç se me ta trubullu mendjen dhe zemrën, ai të thotë ty se nesër paradite do të zgjohesh i mërzitur, ndërsa pasdite do të disponohesh, se sot ke humbë kaq dhe ke fitu aq, se pas një muaji ke mu shkurorëzu me gruan, dhe ti zemrën e gjorë, së cilës ia ke zhvesh besimin në Allahun, ia dorëzon horoskopit dhe ai ta prangos dhe bën që çdo bestytni e pjellur të zë vend aty dhe pastaj ti mendon se “planifikuesi dhe parashikuesi më i mirë i jetës tënde është horoskopi”!
A e njeh konceptin e sekretit, çka din ti për sekretin, kush meriton të jetë ruajtës dhe zbulues i sekretit, çfarë kritere duhet pas, pastaj, sa sekrete i ka sot bota, njeriu më i ditur në botë nga sekretet din sa një pikë ujë në deti, merre vesh tash sa din horoskopi!
Horoskopin po e quajnë kinse “hartë dhe planprogram të jetës së njeriut, i cili bën lidhshmëri në mes të kozmosit natyror dhe kozmosit të njeriut, ku tregon pozicionin e yjeve në qiell, gjë që sipas tyre ajo ka të bëj direkt me situatën e njeriut, pra, të besuarit se fati i njeriut është i lidhur ngusht me pozitën dhe lëvizjen e trupave qiellor, të cilat na i paraqesin përmes disa shenjave të marra sipas tyre nga astrologjia”, përrallë pas përralle, devijim pas devijimi, bestytni pas bestytnie, çfarë të vërtete ka këtu, astrologjia s’është shkencë që duhet studiu dhe besu, kush rrin prapa horoskopit, a e dini?!
Paramendo ti, e lidhin çështjen e fatit të njeriut me yje, këta nuk e dinë se yjet i ka kriju dikush, s’janë vetvetiu në qiell, ato i ka kriju Allahu, bile është betu në to dhe na ka mësu se edhe yjet i përkulen në mënyrën e vet Atij, se si ato janë zbukurim në errësirë, se si me to mund të orientohemi, se si ato janë gjuajtëse kundër shejtanëve të mallkuar, dhe në fund, në ditën e gjykimit, ato do të shkapërderdhen, ja se si i përshkruan Allahu yjet:
“Ne ua kemi zbukuruar qiellin më të afërm me yje të shkëlqyeshme dhe i kemi bërë ato si predha për të larguar djajtë, për të cilët kemi përgatitur dënimin me zjarr”. (Kur’an, kaptina nr.67, ajeti nr.5).
“Ai është që krijoi yjet për ju që me ta të orientoheni në errësira kur jeni në tokë ose në det. Vërtet Ne i shpjeguam argumentet tona për një popull që di të mendojë”. (Kur’an, kaptina nr.6, ajeti nr.97).
“Yjet i përulen urdhrit të Tij”. (Kur’an, kaptina nr.7, ajeti nr.54).
U bëj tash pyetje mendjeve të mëdha dhe të arsyeshme, si ka mundësi të lidhet fati jonë me yje, pasi që yjet paskan krejt tjetër rol dhe ndikim në jetën tonë, ashtu po i përshkruan Krijuesi dhe Arkitekti i tyre e jo ne?!
Vazhdon…1/3
Es-Selamu Alejkum!
Autor: Labinot Kunushevci
Redaktor fetar: Hoxhë Fadil Musliu